Ζηρίνειο 1932-2013: 81 χρ. αγώνες

Το Δημοτικό Στάδιο «Ι. Ζηρίνης», από κατασκευής του το 1923 μέχρι σήμερα, αποτελεί το σημαντικότερο σημείο αναφοράς του αθλητισμού της Κηφισιάς.



Τα προηγούμενα πρόχειρα γήπεδα

Πριν από την ίδρυσή του στην περιοχή, υπήρξαν κατά καιρούς πρόχειροι περιστασιακοί χώροι άθλησης:

* Κάτω ακριβώς από τον σιδηροδρομικό σταθμό από το 1899 έως το 1902. Καταργήθηκε λόγω επέκτασης του σταθμού.

* Στην οδό Όθωνος, όπου τώρα στεγάζεται η αστυνομία από το 1922 έως το 1926, όταν ο οικοπεδούχος ανακάλεσε την παραχώρηση της χρήσης του.

* Γήπεδο ποδοσφαίρου στον Φάρο, μεταξύ της Λεωφόρου Κηφισίας και οδού Χ. Τρικούπη από το 1928 έως το 1953, οπότε οικοπεδοποιήθηκε.

* Γήπεδο ποδοσφαίρου, εκεί οπού είναι τώρα το Ζηρίνειο, από το 1926 έως το 1929.

Ο Ιωάννης Ζηρίνης (1869-1934)

Γεννήθηκε το 1869 στην Μαρώνεια της Θράκης, τόπο καταγωγής της οικογένειάς του, η οποία εγκαταστάθηκε στα 1888 στη Σμύρνη. Στη γενέτειρά του υπάρχει ακόμα συνοικισμός με την ονομασία Ζηρινέικα. Ασχολήθηκε στην οικογενειακή επιχείρηση με το καπνεμπόριο. Ήταν απόφοιτος της Ευαγγελικής Σχολής της Σμύρνης το 1900. Το 1910 η έδρα της επιχειρήσεως μεταφέρθηκε στη Δρέσδη της Γερμανίας, λόγω των επερχόμενων πολιτικών και πολεμικών γεγονότων της εποχής εκείνης. Λίγο αργότερα η πολυτελής κατοικία τους στην προκυμαία της Σμύρνης επιτάχθηκε και χρησιμοποιήθηκε ως κατοικία του αρχιστράτηγου των Τούρκων στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, του διαβόητου Liman Fon Santers. Μετέφερε το 1924 τις επαγγελματικές του δραστηριότητες στην Αθήνα, όπου υπήρξε και χρηματιστής. Κατοικούσε στην Κηφισιά στην ιδιωτική του έπαυλη επί της οδού Τατοΐου 58 - 60. Η οικογένειά του διακρίθηκε για τις ευεργεσίες της στη Μαρώνεια και ο ίδιος ως δωρητής του Ζηρινείου. Υπήρξε ο πρώτος έφορός του και ιδρυτικό μέλος του Α.Ο.Κ., το 1932.    Αργότερα και μέχρι το 1951 τον διαδέχθηκε στην εφορία ο γιος του Αιμίλιος (1904-1992). Κατά τραγική ιστορική συγκυρία, η κατοικία του Ζηρίνη στην Κηφισιά επιτάχθηκε και αυτή το 1941 και χρησιμοποιήθηκε πάλι ως κατοικία των Γερμανών κατακτητών.

Η κατασκευή του Ζηρινείου

Η νεοσύστατη το 1926 Κοινότητα Κηφισιάς αναζήτησε κατάλληλους χώρους στο Κεφαλάρι, στο Στροφύλι και την Πεύκη, για κατασκευή γυμναστηρίου, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Τελικά, με τη μεσολάβηση του Ι. Χρυσάφη, διευθυντή Φυσικής Αγωγής του υπουργείου Παιδείας, ο Ι. Ζηρίνης αγόρασε την έκταση απέναντι από την Βίλλα    Καζούλη, που ανήκε μάλλον στον Γεωργαντά και χρηματοδότησε τις απαιτούμενες αθλητικές εγκαταστάσεις. Οι εργασίες άρχισαν το 1929 και περατώθηκαν τον Μάιο του 1932. Στο διάστημα αυτό σταμάτησαν προσωρινά λόγω διαφωνιών στην ονομασία του, διότι εκείνη την εποχή δεν έδιναν στα γυμναστήρια ονομασία φυσικών προσώπων. Έτσι, το Ζηρίνειο είναι το πρώτο γυμναστήριο στην Ελλάδα με ονομασία προσώπου. Μετά την ολοκλήρωσή του τέθηκε στην ευθύνη του υπουργείου Παιδείας με την ονομασία «ΖΗΡΙΝΕΙΟΝ Εθνικόν Γυμναστήριον».

Τα εγκαίνια

Έγιναν με επισημότητα το απόγευμα της Κυριακής 12 Ιουνίου 1932, με την παρουσία του υπουργού Παιδείας Γ. Πετρίδη, των κοινοτικών αρχών της Κηφισιάς και Αμαρουσίου και πλήθους κόσμου. Τον δωρητή προσφώνησαν ο Ι. Χρυσάφης και ο κοινοτάρχης της Κηφισιάς Χρήστος Αποστολίδης, ενώ ο σύμβουλος Γ. Κούρτης τού πρόσφερε αντίγραφο αρχαίου αγαλματιδίου. Στην αντιφώνησή του ο Ι. Ζηρίνης, μεταξύ των άλλων, είπε: «Νομίζω ότι δεν άξιζαν εις εμέ τόσοι έπαινοι. Δεν έκανα παρά το καθήκον μου... Εις την παρούσα περίσταση ήτις αφοράν την νεολαίας μας, τολμώ να ελπίζω ότι το έργο τούτο θα συμβάλλει εις την ψυχικήν και σωματικήν διάπλασιν της νέας γενεάς από την οποίαν πολλά αναμένει η Ελλάς... Η ενίσχυση και η συμπάθεια με τας οποίας οι κάτοικοι της Κηφισιάς περιέβαλαν το έργον τούτο αποτελούν την καλυτέραν εγγύηση δια την επυτυχίαν του επιδιωκόμενου σκοπού υπέρ της Ελληνικής νεολαίας ήτις αποτελεί την ελπίδα της πατρίδος».

Ακολούθησαν γυμναστικές επιδείξεις από το Γυμνάσιο Αμαρουσίου και παράθεση δεξιώσεως. Αξιοσημείωτο γεγονός της τέλεσης την ίδια ώρα ποδοσφαιρικού αγώνα στη Ν. Ερυθραία, μεταξύ των τοπικών ομάδων «Ένωσης» και «Ερμή». Τούτο μάλλον υποδήλωνε την αντίδραση των Ερυθραιωτών, καθώς η παράδοση αναφέρει ότι ο Ζηρίνης επιθυμούσε αρχικά την κατασκευή του Γυμναστηρίου στην περιοχή τους, λόγω του Μικρασιάτικου παρελθόντος του.

Το ιστορικό των αθλητικών εγκαταστάσεων

Το Ζηρίνειο, με συνολικό κόστος κατασκευής 4.000.000 δρχ., περιελάμβανε: γήπεδο ποδοσφαίρου, στίβο 280 μέτρων 6 διαδρόμων, μεγάλα σύγχρονα αποδυτήρια, κλειστό στις τρεις διαστάσεις του Γυμναστήριο, αίθουσα διαλέξεων, γραφεία διοικήσεως και γήπεδα βόλεϊ, μπάσκετ και τέννις, στο χώρο οπού σήμερα είναι η εξέδρα. Υπήρξε πρωτοποριακά μοντέρνο, καθώς ήταν το πρώτο στάδιο στην Ελλάδα που περιείχε όλες αυτές τις σύνθετες αθλητικές εγκαταστάσεις.

* Στις 2 Ιουνίου 1940 έγιναν τα εγκαίνια της σημερινής εξέδρας, δαπάνης 1.000.000 δρχ. και χωρητικότητας 1.500 θεατών, τα οποία θα τελούσε ο τότε διάδοχος και επίτιμος πρόεδρος του Α.Ο.Κ. Παύλος, αλλά τελικά δεν προσήλθε, λόγω γέννησης την ίδια ημέρα του υιού του Κωνσταντίνου, του σημερινού Τέως και έτσι τα τέλεσε ο κοινοτάρχης Κηφισιάς Ιωάννης Βαρουξάκης.

* Στις 20 Ιουνίου 1949 περατώθηκαν οι εργασίες ανασυγκρότησης των κτηρίων του Ζηρινείου από τις φθορές που είχαν υποστεί, λόγω χρήσης τους, ως χώροι αποθηκών και στάθμευσης οχημάτων, κατά την περίοδο της γερμανικής κατοχής (1941 - 1944). Τα έργα κόστισαν 1.100.000 δρχ. και έγιναν με ενέργειες του υπουργού Παιδείας Κ. Τσάτσου. Περιελάμβαναν επίσης επέκταση του αγωνιστικού χώρου, στίβο 320 μέτρων με ειδικό σιδηρόχωμα Λαυρίου, μερικό ηλεκτροφωτισμό του γηπέδου και μικρομεγαφωνική εγκατάσταση.

* Τον Ιούλιο του 1966 έγιναν και νέες εργασίες ανακατασκευής του αγωνιστικού χώρου, κόστους 1.500.000δρχ., με επέκταση του στίβου 350 μέτρων και δημιουργία γηπέδων μπάσκετ και βόλεϊ με ασφαλτοτάπητα, στο χώρο όπου σήμερα το κλειστό Γυμναστήριο.

* Το Νοέμβριο του 1980 οι έξι διάδρομοι του στίβου και οι χώροι πίσω από τα τέρματα επιστρώθηκαν με δάπεδο τύπου ταρτάν και κατασκευάστηκαν νέα σκάμματα αλμάτων και βαλβίδες ρίψεων.

* Το 1983 το γήπεδο απόκτησε φυσικό χλοοτάπητα, αντικαταστάθηκε ο παλιός ηλεκτροφωτισμός και χτίστηκε η ανοικτή πλευρά του Γυμναστηρίου.

* Το 1992 κατασκευάστηκε το μεγάλο και σύγχρονο γυμναστήριο 600 θέσεων με ξύλινο δάπεδο (παρκέ) και πολλαπλών χρήσεων (μπάσκετ, βόλεϊ, χάντμπολ κ.λπ.) και άνετους βοηθητικούς χώρους (αποδυτήρια, γραφεία, θεραπευτήριο). Στη βόρεια πλευρά του κατασκευάστηκαν γήπεδα τέννις και κάτω από αυτά κλειστό σκοπευτήριο.

* Το 2007 δημιουργήθηκε πίσω από την εξέδρα μεγάλη αίθουσα Γυμναστικής με κατάλληλα όργανα ενδυνάμωσης που ονομάστηκε «Γ. Βαμβακάς», προς τιμήν του παλιού Κηφισιώτη δρομέα πρωταθλητή.

* Το 2010 εγκαταστάθηκε δίπλα στο μεγάλο Γυμναστήριο μικρότερο κλειστό βοηθητικό, το λεγόμενο «μπαλόνι», χωρίς εξέδρες.
Χαρακτηριστικές αθλητικές δραστηριότητες

* Σε ό,τι αφορά στο ποδόσφαιρο έχουν διεξαχθεί μέχρι σήμερα περίπου 2.000 συναντήσεις.

* Οι πρώτοι επίσημοι αγώνες έγιναν στις 13 Νοεμβρίου 1938: Πανερυθραϊκός - Φωστήρας 1-3 το πρωί και Α.Ο.Κ. - Ηλυσιακός 3-2 το απόγευμα.

* Οι τελευταίοι πριν από τον πόλεμο έγιναν στις 27 Οκτωβρίου του 1940: Πανερυθραϊκός - Ελληνορώσοι 4-3 και Α.Ο.Κ. - Ολυμπιακός Αθηνών.

* Το Ζηρίνειο χρησιμοποίησαν από κατασκευής του ως έδρα οι ποδοσφαιρικές ομάδες: Ερμής Νέας Ερυθραίας (1937 - 38), Πανερυθραϊκός (1938 - 1972), Α.Ο.Κ. (1938 - 2001), Ένωση Ερυθραίας - Κηφισιάς (2000 - 2006), ΑΠΟΚ Κηφισιάς (2006 - 2012), Α.Ε. Κηφισιάς (2012 - 2013), Ελπιδοφόρος (1971 - 2012), Κηφισιά 2010 (2006 - 2013) και κατά διαστήματα οι ομάδες Γ.Σ. Αμαρουσίου, Π.Ο. Ψυχικού, Α.Ο. Παραδείσου και η Ελευθερούπολης.

Επίσης, έχει χρησιμοποιηθεί από το σύνολο σχεδόν των ξένων εθνικών ομάδων από το 1946 έως το 1960, που διέμεναν στο ξενοδοχείο του Κεφαλαρίου για τους αγώνες τους με το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα. Σε ό,τι αφορά στον κλασσικό αθλητισμό, με οργάνωση κυρίως της εφορίας του γυμναστηρίου έχουν διαχρονικά διεξαχθεί:

* Τα Πάτρια (1933 - 1935 και 1949 - 1951): αγώνες μεταξύ Δήμων και Κοινοτήτων της Αττικής.

* Τα ΚΕΑ (1933 - 1936) μεταξύ αθλητών Κηφισιάς – Ερυθραίας - Αμαρουσίου (ΚΕΑ).

* Τα Ζηρίνεια (1933 - 1934 με παρουσία του Ι. Ζηρίνη) και κατά καιρούς περιοδικά μέχρι και σήμερα.

* Τα Πιερράκια (1949 - 1951) προς τιμήν του ήρωα του 1940, ποδοσφαιριστή προπονητή του Α.Ο.Κ., Μίμη Πιερράκου.

* Τα Βικέλια (2011 - 2013) προς τιμήν του Δ. Βικέλα πρώτου προέδρου 1896 της Δ.Ο.Ε.

* Γυμναστικές επιδείξεις των Γυμνασίων της Κηφισιάς (1946 - 2013), Αμαρουσίου (1932 - 1960), Αναβρύτων (1949 - 1954), καθώς και περιφερειακοί αγώνες στίβου, μπάσκετ και βόλεϊ.

* Πανελλήνιοι αγώνες αγροτόπαιδων 1959.

* Αγώνες δεξιοτεχνίας αυτοκινήτων (1959 - 1961) με διοργανωτή την ΕΛΠΑ.

* Αγώνες Χόκεϊ το 1949 από μαθητές των Αναβρύτων. Αγώνες Χόκεϊ 1959, στους οποίους έλαβε μέρος και ο Κάρολος της Αγγλίας.

* Χόκεϊ επί χόρτου πλέον 2000 μέχρι σήμερα.

* Αξιοσημείωτη η κατά τη διάρκεια των Πάτριων ονοδρομίες (γαϊδουροδρομίες), στις οποίες πρώτευαν οι κάτοικοι των Μεσογείων.

Εξωαθλητικές χρήσεις του Ζηρινείου

* Διοργάνωση το 1933 μεγάλης εμπορικής έκθεσης ελληνικών προϊόντων, ανταγωνιστική της έκθεσης Θεσσαλονίκης, με τελετάρχη τον πρωθυπουργό Π. Τσαλδάρη.

* Λειτουργία ως παραρτήματος του νοσοκομείου Κ.Α.Τ., για περίθαλψη παιδιών (1949 - 1950).

* Συναυλίες της Κ.Ο.Α, της Κρατικής Ορχήστρας των Αθηνών (1949 - 1952).

* Ενοικίαση αίθουσας διαλέξεων ως κινηματογραφικών στούντιο της Finos Film (1966).

* Γυρίσματα 4 τουλάχιστον κινηματογραφικών ταινιών με κυριότερη «Τα Δίδυμα»    με τον Θ. Βέγγο.

* Διεξαγωγή της πρώτης παραδοσιακής ερυθραιώτικης εκδήλωσης «Αλλοτινές Πατρίδες», με παρουσία του Γ. Παπανδρέου.

Το Ζηρίνειο σήμερα

Σήμερα στο Ζηρίνειο εδρεύουν και λειτουργούν οι ακόλουθοι αθλητικοί σύλλογοι:

* Ζηρίνειος Αθλητικός Όμιλος Νεανίδων ΖΑΟΝ (1962), ο πρώτος πανελληνίως σύλλογος με μόνο γυναίκες αθλήτριες (μπάσκετ, βόλεϊ, ενόργανη, κολύμβηση και σκοποβολή).

* Α.Ο.Κ. (1932) στίβος , βόλεϊ, τέννις, σκοποβολή.

* Γ.Σ. Κηφισιάς (2006) στίβος, μπάσκετ, τέννις, χάντμπολ, σκοποβολή, κολύμβηση.

* Α.Ο. Ολυμπίας Κηφισιάς (1999) - ΕΟΚΑ στίβος.

* Γ.Σ. Ηρακλής Κηφισιάς (2006) βόλεϊ.

* Α.Π.Σ Κηφισιά 2010 (2006) ποδόσφαιρο.

* Α.Ο. Παραδείσου και Δόξα Πεύκης σκοποβολή.

* Α.Ο. Χόκεϊ Υμηττός Κηφισιάς χόκεϊ.

* Και μόλις πρόσφατα ΑΕΝΚ μπάσκετ Α1 κατηγορία Ελλάδος.


Αυτή εν ολίγοις είναι η ιστορία του Ζηρινείου, που αποτέλεσε τον κυριότερο μοχλό ανάπτυξης του αθλητισμού της Κηφισιάς.    

Το παρόν αφιερώνεται στους αείμνηστους Γεράσιμο Χατζόπουλο, Τάσο Σκλαβούνο και Μήτσο Δέδε, αιώνιους θεματοφύλακες του Ζηρινείου.

Πηγές 

Εφημερίδες: Αθλητικά Χρονικά, Αθλητικός Τύπος, Αθλητική Κυριακή, Αθλητικά Νέα, Αθλητική Φωνή, Αθλητικός Χρόνος, Αθλητισμός (ετών 1932 - 1946), Εμπρός, Ελευθερία, Καθημερινή, Μακεδονία (1945 - 1967).

Συμώνη Λιόλιου, τα «Οδονύμια της Κηφισιάς».

Αρχείο Ν. Καραφωτίου.

Αρχαία Καστρίτσα: Η νεότερη Πατερίτσα

Προσωρινός αρχαιολογικός χώρος με απόφαση του υπουργείου Πολιτισμού
Με αφορμή την πρόσφατη απόφαση του υπουργείου Πολιτισμού με την οποία οριοθετείται ως προσωρινός αρχαιολογικός χώρος η περιοχή του υψώματος «Καστρίτσα» της Νέας Ερυθραίας, έστω η παρούσα έρευνα η οποία αναφέρεται στις αρχαίες αλλά και νεότερες δραστηριότητες της περιοχής.

Το οχυρωματικό τείχος
Το Καστράκι (500 μ.) αποτελεί το δυτικότερο άκρο του Πεντελικού όρους και καθώς δεσπόζει της περιοχής εξασφαλίζει πανοραμική θέα όλου του λεκανοπεδίου της Αττικής. Στην κορυφή του σχηματίζεται βραχώδες πλάτωμα μακρόστενο και ωοειδές με κατεύθυνση από Νότο (Πολιτεία) προς Βορρά (Εκάλη).
Το πλάτωμα περιβάλλεται στην περίμετρό με ισχυρό οχυρωματικό τείχος (α) (μήκος 420 μ., ύψος 2 μ. και πάχος 2,5 μ.) κατασκευασμένο από μεγάλους ακατέργαστους πλακοειδείς λίθους χωρίς συνεκτικά υλικά (ξερολιθιά). Διατηρείται σε αρκετά καλή κατάσταση και είναι ορατό σε όλο σχεδόν το μήκος του κυρίως στη δυτική πλευρά που αντικρίζει τη Λεωφόρο Θησέως. Η μοναδική πύλη εισόδου στον εσωτερικό χώρο του πλατώματος ήταν στο νότιο σημείο του, που είναι και το υψηλότερο. Σήμερα είναι κατεστραμμένη από την κατασκευή μικρού δρόμου που οδηγεί στο Ναΐσκο του Αγίου Φανουρίου, που βρίσκεται εντός του τείχους.

Τα κτίσματα
Στην εσωτερική έκταση που περικλείεται από το τείχος διακρίνονται τα ίχνη των παρακάτω κτισμάτων.
Παραλληλόγραμμο κτίριο (b) διαστάσεων 12,70 x 9,20 μ. (νότια στην πύλη της εισόδου). Λόγω της θέσεως εκτιμάται ότι στέγαζε τη φρουρά της πύλης, ενώ ταυτόχρονα χρησίμευε και ως παρατηρητήριο.
Ναΐσκος του Αγίου Φανουρίου (νοτιότερα σε απόσταση 30 μ. από την πύλη) πρόχειρα κατασκευασμένος και ερειπωμένος.
Κτίσμα τετράγωνο (c) διαστάσεων 10 x 10 μ. (βόρεια σε απόσταση 30 μ. από τον Αγ. Φανούριο) αποτελούμενο από 6 δωμάτια και δίπλα του, ιδιαίτερο κτίσμα διαστάσεων 7×7, ίσως χώροι ενδιαιτήσεων και διοικητηρίου αντίστοιχα
Δύο κτίσματα (d) και (e) διαστάσεων 3,70 x 2 μ. και 6 x 4 μ. (απέναντι από προηγούμενο κτίσμα και εφαπτόμενα στο ανατολικό τείχος) θεμελιωμένα σε βάθος 2 μέτρων, τα οποία ίσως χρησίμευαν ως αποθήκες εφοδίων και οπλισμό.
Ίχνη και άλλων κτισμάτων (στο βορειοανατολικό μέρος του πλατώματος), των οποίων η δυσδιάκριτη κατάστασή τους δεν επιτρέπει τη χωροθέτησή τους. Όλα τα ανωτέρω κτίρια και κτίσματα έχουν κατασκευαστεί με τον ίδιο τρόπο και υλικό του οχυρωματικού τείχους.

Κινητά Ευρήματα
Τμήματα κεραμίδων Λακωνικού τύπου (στιλπνές, χρώματος μαύρο-κόκκινο) διασκορπισμένα σε όλους τους χώρους των γκρεμισμένων κτισμάτων (f- f- f )
Τμήματα και θραύσματα κεραμικών αγγείων διαφόρων χρήσεων όπως κάνθαροι (ποτήρια με ψηλό πόδι) λεκανίδα (μπωλ) μεγάλη και μικρή, λεκάνη νερού, πινάκια (πιάτα) χρώματος μαύρο ή κόκκινο, στιλπνά (γυαλιστερά) τα οποία συγκεντρώθηκαν ύστερα από επιφανειακή έρευνα, τα δε μεγαλύτερα σε μέγεθος ανευρέθησαν μέσα ή δίπλα στους λάκκους που είχαν ανοιχθεί για τη φύτευση δένδρων γύρω από τον Αγ. Φανούριο.
Χάλκινα βυζαντινά νομίσματα σε ικανό αριθμό (θησαυρός) που είχαν καταχωθεί στο έδαφος για απόκρυψη και σήμερα φυλάσσονται στο Βυζαντινό Μουσείο Αθηνών.
ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΚΌΣ ΚΑΘΟΡΙΣΜΟΣ
ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ
Μέχρι πρόσφατα επικρατούσε η εντύπωση ότι οι εγκαταστάσεις στο Καστράκι ανήκουν στην εποχή της Ελληνικής Επαναστάσεως του 1821. Νεότερες όμως έρευνες του 1960 ανατρέπουν την εκδοχή αυτή διότι:
Κατά την περίοδο αυτή δεν έλαβε χώρα στην περιοχή αξιοσημείωτο πολεμικό γεγονός, ενώ επιπρόσθετα ο τρόπος κατασκευής του τείχους δεν είναι συμβατός με τη χρήση των τότε ατομικών πυροβόλων όπλων, καθώς δεν έχουν δημιουργηθεί οπές (ανοίγματα) σ? αυτόν.
Αντίθετα στο παρακείμενο πάρκο Σοφοκλέους υπήρχαν ανεπτυγμένοι αρκετοί ορθογώνιοι χαμηλοί λιθοσωροί, οι οποίοι χρησίμευαν ως σημεία ενέδρας (ταμπούρια) πράγμα το οποίο Ααναιρεί τη χρησιμότητα των οχυρωματικών έργων στο Καστράκι. Οι λιθοσωροί αυτοί υπήρχαν μέχρι τη δεκαετία του 1950, οπότε διαλύθηκαν κατά την κατασκευή στην περιοχή πεδίου βολής (σκοπευτήριο του Στρατού).
Επίσης, αποκλείεται η χρονολόγησή του στη Βυζαντινή περίοδο διότι δεν υπάρχουν οχυρωματικά έργα στην Αττική εκείνης της εποχής και επιπρόσθετα τα υλικά κατασκευής του τείχους και των κτισμάτων στο Καστράκι διαφέρουν από εκείνα που χρησιμοποιούσαν τα Βυζαντινά χρόνια (πλάκες, τούβλα, χώμα, λάσπη). Επίσης, η ύπαρξη των νομισμάτων της περιόδου 1200-1250 μ.Χ. ίσως δικαιολογεί την προσωρινή και όχι τη μόνιμη εγκατάσταση στην περιοχή.
Τελικά, ο χρονολογικός προσδιορισμός με τη βοήθεια των ευρημάτων στο Καστράκι πραγματοποιήθηκε ύστερα από σύγκρισή τους με παρόμοια που υπάρχουν σε άλλες περιοχές της Αττικής (Μακρόνησος, Καματερό, Υμηττός), για τις οποίες είχε καθοριστεί κατόπιν μελετών ότι ανήκουν σε περίοδο των Ελληνιστικών Χρόνων (320-280 π.Χ.) και έτσι τακτοποιείται χρονολογικά και η αρχαία δραστηριότητα στο Καστράκι.
Πράγματι, εκείνη την εποχή και συγκεκριμένα κατά την περίοδο 310-285 π.Χ. υπήρξαν συνεχείς εκστρατείες Μακεδόνων στρατηγών (Αντίγονος, Δημήτριος Πολιορκητής, Δημήτριος Γονατάς) στην Αττική με αλλεπάλληλες διακυμάνσεις κατάληψης και επανακατάληψης της Αθήνας κατόπιν πολιορκιών. Οι δραστηριότητες αυτές δικαιολογούν την κατασκευή και λειτουργία οχυρωματικών έργων στην ευρύτερη περιοχή μεταξύ των οποίων και οι οχυρώσεις στο Καστράκι.

ΝΕΟΤΕΡΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Το όνομα Καστράκι εμφανίζεται αρχικά σε χάρτη του 1895. Είναι γνωστό στους Ερυθραιώτες με την ονομασία «Πατερίτσα» (δεκανίκι και ειδικότερα η ποιμαντορική ράβδος των ιεραρχών).
Στους νεότερους χρόνους η περιοχή ήταν δασώδης και ακατοίκητη. Μοναδική ανθρώπινη παρουσία η βιομηχανική σιδηροδρομική γραμμή, η οποία διέσχιζε τους πρόποδες του υψώματος. Αποτελούσε τη συνέχεια της γραμμής Αθήνα – Κηφισιά (Θηρίο). Αφετηρία της το Στροφύλι με τέρμα χωρίς ενδιάμεσο σταθμό το Διόνυσο μέσω των σημερινών οδών Στροφυλίου – Γ. Παπανδρέου και Ρόδων. Εξυπηρετούσε στη μεταφορά μαρμάρων από τα εκεί λατομεία, ενώ ταυτόχρονα τις απογευματινές και βραδινές ώρες μετέφερε πελάτες σε ξενοδοχείο με μεγάλο Καζίνο του Διονύσου (παραπλεύρως του σημερινού Λυκείου). Η λειτουργία του σιδηροδρόμου άρχισε το 1888 και τελείωσε το 1936.
Το πρώτο ίσως κτίριο που κατασκευάστηκε στην ευρύτερη περιοχή του Καστριού ήταν το «Καστρί», πολυτελές εξοχικό κέντρο διασκεδάσεως, με ζωντανό τότε πρόγραμμα, το οποίο λειτουργούσε τουλάχιστον από το 1923. Αργότερα άρχισε η αρχική κατοίκηση της περιοχής με τη δημιουργία του οικοδομικού συνεταιρισμού «Καστρί» το 1929, ενώ ο αντίστοιχος της Εκάλης είχε ήδη ιδρυθεί το 1924.
ΤΟ ΕΚΚΛΗΣΑΚΙ
ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΦΑΝΟΥΡΙΟΥ
Ήταν δημιούργημα του Ερυθραιώτη Παναγιώτη Μαρτάκη (Τσεσμές 1917- Ερυθραία 1991). Η εύρεση από τον ίδιο στην περιοχή μικρού εικονίσματος του Αγίου το 1957 οδήγησε τον Παναγιώτη Μαρτάκη στη δημιουργία ναΐσκου στο υψηλότερο σημείο του υψώματος. Ακούραστος, επίμονος και κάτω από αντίξοες συνθήκες κατόρθωσε να περατώσει την κατασκευή το 1958. Το υλικό που χρησιμοποίησε για το ναΐσκο, το δρόμο που οδηγούσε σε αυτόν, καθώς και για τα πέτρινα παγκάκια αναπαύσεως στη διαδρομή αναβάσεως ήταν από το οχυρωματικό έργο και τα κτίσματα που υπήρχαν εκεί. Κάθε χρόνο στις 27 Αυγούστου, ημέρα εορτής του Αγίου, πλήθος Ερυθραιωτών ανέβαινε εκεί για προσκύνημα. Αργότερα η κίνηση αυτή ατόνησε καθώς ιδρύθηκε ομώνυμος ναός στη εκκλησία της Ευαγγελιστρίας. Μέχρι πρόσφατα υπήρχαν στη διαδρομή από την Ερυθραία προς το Καστράκι οι χαρακτηριστικές ενδείξεις στις μάντρες των σπιτιών του Καστριού με άσπρα βέλη σε μπλε φόντο που έγραφαν: ΠΡΟΣ ΑΓΙΟΣ ΦΑΝΟΥΡΙΟΣ
Πηγές
- James Mc Credie: Fortified military camps in Attica. American School of Classical Studies at Athens. Prineton New Jersey 1966.
Από το οποίο το σχεδιάγραμμα και αρχαιολογικές πληροφορίες.
- Josiah Ober: Fortres Attica. Leid E.J. Brill 1985.
- Curtius ? Ernst- Kaupert: Karten Von Attica BIV Berlin 1985-1903.
- Νίκος Νέζης: τα Βουνά της Αττικής. Έκδοση Πιτσιλος 1983.
- Εγκυκλοπαίδειες: Πυρσός – Ήλιος

Το Αδριάνειο Υδραγωγείο στο Φασίδερι- Μορτερό

Ένας άγνωστος μέχρι τώρα χώρος στο δήμο Κηφισιάς, που οριοθετείται ως προσωρινός αρχαιολογικός χώρος με πρόσφατη απόφαση του Υπουργείου Πολιτισμού

Με αφορμή πρόσφατη απόφαση του Υπουργείου Πολιτισμού, με την οποία οριοθετείται ως προσωρινός αρχαιολογικός χώρος έκταση στο Μορτερό, όπου διέρχεται τμήμα του Αδριάνειου Υδραγωγείου, έστω η παρούσα έρευνα η οποία αναφέρεται στις αρχαίες αλλά και νεότερες δραστηριότητες της περιοχής.
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Το αιώνιο πρόβλημα λειψυδρίας των Αθηνών ταλαιπωρούσε διαχρονικά τους κατοίκους της και κατά την αρχαιότητα αντιμετωπίστηκε χωρίς ικανοποιητικά αποτελέσματα με τη δημιουργία κατά καιρούς 19 μικρών υδραγωγείων μεταξύ των οποίων και της Κηφισιάς (μήκους 13 km στη διαδρομή Κεφαλάρι – Αμπελόκηποι λαξευμένο σε βάθος 8 μέτρων με τετράγωνη διατομή).

ΤΟ ΑΔΡΙΑΝΕΙΟ ΥΔΡΑΓΩΓΕΙΟ
Κατασκευάστηκε μεταξύ των ετών 126-140 μ.Χ. από το Ρωμαίο αυτοκράτορα Αδριανό κι έλυσε ριζικά το πρόβλημα ύδρευσης των Αθηνών μέχρι την περίοδο της Τουρκοκρατίας όταν και αχρηστεύτηκε λόγω εγκατάλειψης του. Εντοπίστηκε το 1834 και έκτοτε, με συνεχείς εργασίες επισκευής και επέκτασής του, από το 1902 κάλυψε επαρκώς και πάλι τις ανάγκες ύδρευσης. Από το 1929 με την κατασκευή του φράγματος Μαραθώνος χρησιμοποιήθηκε μόνο σε περιπτώσεις ανάγκης ενώ μετά τα έργα της Υλίκης το 1959 καταργείται οριστικά ύστερα από 1.800 χρόνια λειτουργίας του.Ο κύριο ς κορμός του Αδριάνειου μήκους 25 km ακολουθεί τη διαδρομή: Πάρνηθα ? Θρακομακεδόνες ? Χελιδονού ? Μεταμόρφωση ? Ν. Ιωνία ? Φιλοθέη ? Χαλάνδρι (Λ. Κηφισίας) ? Ν. Ψυχικό ? Αμπελόκηποι (Γηροκομείο ? γήπεδο ΠΑΟ) ? Κολωνάκι. Διαθέτει τουλάχιστον 10 δευτερεύουσες διακλαδώσεις μήκους 30 km μεταξύ των οποίων της Κηφισιάς (οδοί: Κοκκιναρά ? Μουσών ? Π. Τσαλδάρη ? Τατοΐου ? Κοκκινάκη- Καλφατάκη ? Χελιδονού) και του Φασίδερι στην περιοχή Μορτερό.Το υδραγωγείο είναι υπόγειο λαξευμένο σε βάθος 30-60 μέτρων με εξαίρεση το τμήμα Ν. Ιωνίας ? Καλογρέζας ? Φιλοθέης που είναι υπέργειο με υδατογέφυρες. Οι διαστάσεις του είναι 0,60-0,90 μ. πλάτος και 1,60-1,70 μ. μήκος με 500 φρέατα στη διαδρομή του από τα οποία έχουν εντοπιστεί τα 275.Ο τρόπος κατασκευής του ήταν ο ακόλουθος: Αρχικά κατά μήκος της χαραγμένης διαδρομής ανοιγόταν κατακόρυφα πηγάδια(φρέατα ή φανοί) ανά 30-40 μέτρα. Κατόπιν από κάθε πηγάδι αρχίζει η διάνοιξη της σήραγγας και προς τις δύο κατευθύνσεις μέχρι να ενωθούν τα τμήματα της σήραγγας μεταξύ των φρεάτων. Η μέθοδος αυτή συντόμευε το χρόνο κατασκευής ενώ τα φρέατα παρείχαν αερισμό και φωτισμό και διευκόλυναν επίσης τις εργασίες συντήρησης του υδραγωγείου. Η διαδρομή του ήταν μυστική με απόκρυψη των στομίων για την αποφυγή δολιοφθορών.

ΤΟ ΥΔΡΑΓΩΓΕΙΟ ΦΑΣΙΔΕΡΙ – ΜΟΡΤΕΡΟΑποτελεί τη βορειότερη επέκταση του Αδριάνειου υδραγωγείου, στο οποίο διοχετεύονται τα νερά του ρέματος Φασίδερι που πηγάζει από τη θέση Κεραμίδι λίγο πιο πάνω από το Κρυονέρι. Ανακαλύφθηκε τον Ιανουάριο 1901 κατά τη διάρκεια καθαρισμού του Αδριάνειου επί δημαρχίας Σπ. Μερκούρη. Επισημαίνεται ότι η περιοχή τότε ανήκε στο Δήμο Αθηναίων. Έχει μήκος 4,9 km και ακολουθεί συνοπτικά τη διαδρομή: Άνοιξη (Φασίδερι) ? Κάτω Εκάλη (Αγ. Τριάδα ? οδοί Πάρνηθος ? Φασίδερι ? κατασκηνώσεις) ? οδός Γυμναστηρίου ? ιδιοκτησία εταιρίας Νηρέας Δεινοκράτης ? Οικολογικό Πάρκο ? Λεωφόρος Ερυθραίας ? αρχή οδού Τατοΐου ? Αδάμες ? Χελιδονού. Είναι όλο λαξευμένο σε βάθος 20-30 μέτρων και σύμφωνα με την αναφορά των μηχανικών οι οποίοι εκτέλεσαν τις εργασίες καθαρισμού του «είναι καλώς κατασκευασμένο και με τρόπο μεθοδικότατο». Οι διαστάσεις της σήραγγας έχουν πλάτος 0,80-0,90 μέτρα και ύψος 1,30 – 1,35 μ. Υπολογίζεται ότι διαθέτει 100 περίπου φρέατα εκ των οποίων σήμερα είναι ορατά τουλάχιστον τα 8, που διακρίνονται στην ιδιοκτησία της εταιρίας «Νηρέας – Δεινοκράτης» και το Οικολογικό Πάρκο, σε αποστάσεις 30 μέτρων μεταξύ τους, και βαίνουν παράλληλα της οδού Γυμναστηρίου σε απόσταση 10 μέτρων από αυτή. Τα φρέατα έχουν υποστεί κατακρήμνιση και καθίζηση και μόνο σε δύο από αυτά διακρίνονται στο άνω μέρος τους, στοιχεία της λίθινης εσωτερικής επένδυσής τους.Το υδραγωγείο Φασίδερι μετά την απαλλοτρίωση μερικών εκτάσεων του και τη δημιουργία νέων φρεάτων και τη συνεχή απασχόληση 50 εργατών λειτούργησε με πλήρη απόδοση τον Απρίλιο του 1902 με παροχή ισοδύναμη του 40% της συνολικής ποσότητας υδάτων του κεντρικού Αδριάνειου Υδραγωγείου.Αξιοσημείωτες είναι οι διαπραγματεύσεις το 1901 μεταξύ του Δήμου Αθηνών και του Ασημάκη Ηλιόπουλου, ιδιοκτήτη 80.000 στρεμμάτων μεταξύ των οποίων και οι περιοχές Σταμάτας, Ροδόπολης, Δροσιάς, Μπογιατιού, Διονύσου για τη συγκέντρωση των υδάτων 12 πηγών που ανήκαν στην έκταση αυτή (πηγές: Ραπεντώσας- Μακρυπούρι, Κουκουνάρι, Αμυγδαλέζας, Γκούριζας, Βρεδού κ.α.) και τη διοχέτευσή τους στο υδραγωγείο Φασίδερι. Τελικά όμως το σχέδιο αυτό ναυάγησε υψηλού κόστους κατασκευής.Το υδραγωγείο λειτούργησε με πλήρη απόδοση μέχρι το 1933. Καθώς όμως, λόγω κατασκευής του φράγματος Μαραθώνα, η αναγκαιότητά του μειώθηκε αποφασίστηκε από τον τότε Υπουργό Διοίκησης Πρωτευούσης Κ. Κοτζιά η δημιουργία εκεί φράγματος προκειμένου να αρδευτούν καλλιεργήσιμες εκτάσεις 6.000 στρεμμάτων στην περιοχή Λυκόβρυσης και Κουκουβαούνων οι οποίες παρήγαγαν το 40% των οπωροκηπευτικών του Νομού Αττικής.Το έργο αφορούσε στην κατασκευή χωμάτινου φράγματος, του πρώτου στην Ελλάδα, μήκους 60 μέτρων, ύψους 30 μέτρων και πάχους 9 μέτρων και συνολικής χωρητικότητας της τεχνητής λίμνης 5,8 εκατομμύρια κυβικά μέτρα.Η κατασκευή του άρχισε το 1936 και ονομάστηκε φράγμα Μεταξά, αλλά δεν ολοκληρώθηκε λόγω του πολέμου του 1940. Δημιουργήθηκαν μόνο δευτερεύουσες υποδομές, όπως η υποστήριξη της σήραγγας με τσιμεντόστρωση και η εκτροπή του με αγωγό παροχέτευσης από τη Χελιδονού προς την περιοχή Κάτω Κηφισιάς, Λυκόβρυσης, Κουκουβάουνες.Την 28η Οκτωβρίου 1940 στις 9:00 το πρωί οι εγκαταστάσεις του Φασίδερι βομβαρδίστηκαν από την Ιταλική αεροπορία, ενώ το Φράγμα Μαραθώνος αγνοήθηκε. Το παράξενο του συμβάντος ίσως οφείλεται στην κακή πληροφόρηση των Ιταλών, οι οποίοι όπως αποδείχθηκε αργότερα είχαν στη διάθεσή τους μεγαλόπνοα σχέδια μελέτης του Φράγματος Φασίδερι , τα οποία όμως δεν υλοποιήθηκαν λόγω υπερβολικού κόστους!!!Οι σχετικές εργασίες συνεχίστηκαν τον Απρίλιο του 1948 αλλά σύντομα σταμάτησαν. Ακολούθως και μέχρι το 1953 το θέμα της περάτωσης εμφανίζεται συνεχώς στον προγραμματισμό των εγγειοβελτιωτικών έργων των Κυβερνήσεων με εγγραφή μάλιστα στους εκάστοτε προϋπολογισμούς των σχετικών πιστώσεων χωρίς όμως κανένα πρακτικό αποτέλεσμα. Τελευταία αναφορά του γίνεται το έτος 1961 επί κυβερνήσεως Κ. Καραμανλή με διάθεση πίστωσης 1,3 δις δρχ αλλά ακυρώνεται οριστικά η υλοποίησή του καθώς οι άλλοτε καλλιεργήσιμες εκτάσεις έχουν ήδη πυκνοκατοικηθεί. Το 2010 αποφασίζεται η δημιουργία αντιπλημμυρικών έργων στην Άνοιξη με διοχέτευση των ομβρίων υδάτων στο Φασίδερι.
ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ
Η περιοχή Φασίδερι, η οποία γεωγραφικά καθορίζεται μεταξύ γέφυρας Βαρυμπόμπης ? Κηφισού ποταμού, Άνοιξης (εναέρια διασταύρωση σιδηροδρομικής γραμμής) σύμφωνα με το γεωγράφο Στράβωνα ( 64 π.Χ. – 36 μ.Χ.) αποτελούσε το Δήμο των Τρινεμείων και χαρακτηρίζεται για την αφθονία των υδάτων του ρέματος. Οι ίδιες πληροφορίες με πιο συγκεκριμένο καθορισμό της θέσης των Τρινεμείων επαναλαμβάνονται το 1854 από το νεώτερο Άγγλο γεωγράφο William Smith. Η ονομασία Φασίδερι ή Φασίντερο εμφανίζεται σε χάρτη του 1895.Εκεί στις 2 Φεβρουαρίου 1778 ο πασάς των Αθηνών Χασεκής κατανικά δύναμη 1500 Τουρκαλβανών που επιχειρούν επιδρομή εναντίων της πόλης.Στις 28 Οκτωβρίου 1940 το Φασίδερι βομβαρδίζεται από τους Ιταλούς.Στον εμφύλιο πόλεμο οι εγκαταστάσεις του φράγματος αποτελούν κρησφύγετο των ανταρτών το οποίο αποκαλύφθηκε στις 6 Μαρτίου 1947.Μεταπολεμικά και μέχρι τις αρχές του 1960 η περιοχή πλησίον του Κηφισού χρησιμοποιείται ως μόνιμος χώρος απορριμμάτων της Ν. Ερυθραίας.Τον Ιανουάριο 1957 το ΔΣ της Κοινότητας Ν. Ερυθραίας αποφασίζει απαλλοτρίωση χώρου ( όπου σήμερα το Δημοτικό Γυμναστήριο) για τη δημιουργία Κοιμητηρίου αλλά η απόφαση αυτή ανακαλείται κατόπιν έντονων παρεμβάσεων και διαμαρτυριών κατοίκων της Εκάλης, οι οποίο προβάλλουν ως επιχειρήματα την υπόγεια διέλευση από εκεί του αγωγού της Λίμνης Μαραθώνος, την υποβάθμιση του περιβάλλοντος και την ύπαρξη του Αδριάνειου ΥδραγωγείουΠράγματι την περιοχή διασχίζει σε βάθος 15 μέτρων ο μεγάλος αγωγός ? σήραγγα του Μπογιατίου μήκους 13,5 km (Μαραθώνας- Χελιδονου).Το 2010 εντοπίζονται ίχνη μεγάλου κτίσματος ίσως του 5ου π.Χ. αιώνα σε χώρο εντός του αμαξοστασίου των οχημάτων – μηχανημάτων του Δήμου Ν. Ερυθραίας.

ΣΠΥΡΟΣ ΓΙΑΓΚΑΖΗΣ Ο ξυπόλυτος μαραθωνοδρόμος με την Oλυμπιακή δάδα

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΡΥΘΡΑΙΑΣ ? ΜΕΡΟΣ 5Ο

ΣΠΥΡΟΣ ΓΙΑΓΚΑΖΗΣ (ΑΛΑΤΣΑΤΑ 1915 – Ν. ΕΡΥΘΡΑΙΑ 1980)
Ο ξυπόλυτος μαραθωνοδρόμος με την Oλυμπιακή δάδα
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Οι αγωνιστικές δραστηριότητες στη Νέα Ερυθραία από την εποχή της ιδρύσεως της και μέχρι το 1940 δεν περιορίζονται μόνο στις ποδοσφαιρικές συναντήσεις.
Η κατασκευή του Ζηρίνειου σταδίου τον Ιούλιο του 1932, αποτελεί πρόκληση απασχόλησης της πρώτης Ερυθραιώτικης νεολαίας και σε άλλα αθλήματα, όπως η πετοσφαίριση (βόλευ) καλαθοσφαίριση (μπάσκετ), κολύμβηση, σκοποβολή και κυρίως ο κλασικός αθλητισμός, με την εγγραφή ερυθραιωτών στον Αθλητικό Όμιλο Κηφισιάς (ΑΟΚ) όπου διακρίνονται σε εσωτερικούς αλλά και δια\συλλογικούς αγώνες . Επίσης δημιουργείται κοινοτική ομάδα κλασικού αθλητισμού και συλλογική στο βόλεϋ.
Η ΑΘΛΗΤΙΚΗ
ΤΟΥ ΣΤΑΔΙΟΔΡΟΜΙΑ ΤΟΥ
Μετά την Μικρασιατική καταστροφή οι γονείς του Δημήτρης και Δέσπω μαζί με τα τρία παιδιά τους, δυο αγόρια και ένα κορίτσι καταφεύγουν και εγκαταστάθηκαν το 1924 στον τότε προσφυγικό συνοικισμό της Ν. Ερυθραίας στην σημερινή οδό Φωκαίας 25 όπου εξακολουθούν να κατοικούν οι απόγονοι της οικογένειας.
Ο Σπύρος Γιαγκάζης, μικρότερος από τα αδέρφια του, μεγαλώνει κάτω από τις αντίξοες συνθήκες εκείνης της εποχής. Από νεαρή ηλικία και σε αντίθεση με την ενασχόληση των συνομηλίκων του με το ποδόσφαιρο στρέφει το ενδιαφέρον του στους αγώνες δρόμου ημιαντοχής και κυρίως αντοχής.
Αν και εξασκεί το κοπιαστικό επάγγελμα του κτίστη, μικρόσωμος αλλά αεικίνητος με πείσμα και πραγματική αφοσίωση γυμνάζεται μόνος του κάτω από δύσκολες και πρωτόγονες συνθήκες. Πηγαίνει και γυρίζει τρέχοντας στη δουλειά του. ενώ στις λίγες ελεύθερες ώρες του διασχίζει αποστάσεις μέχρι το ρέμα του Λοβέρδου και τον Διόνυσο, περιοχές με πόσιμο νερό, οπού ξεκουράζεται και επιστρέφει ακμαίος.
Η λειτουργία του Ζηρινείου με στίβο 280 μέτρων δίνει την ευκαιρία καλύτερης προπόνησης, ενώ η μετάβαση και επιστροφή του εκεί γίνεται βέβαια πάντοτε τροχάδην. Αξιοσημείωτο είναι ότι πάντοτε αγωνίζεται ξυπόλητος και κατά κάποιο τρόπο αποτελεί τον πρόδρομο του θρυλικού Ολυμπιονίκη της Ρώμης (1960 ξυπόλητος), και του Τόκιο (1964 με παπούτσια Αιθίοπα Αμπεμπέ Μπικίλα .)
Ο Σπύρος Γιαγκάζης καθώς τρέχει και εκτός στίβου τερματίζει συχνά με ματωμένα πέλματα. Στη φωτογραφία που δημοσιεύεται τα αθλητικά του παπούτσια είναι ζωγραφιστά (ρετούς), έργο του φωτογράφου προφανώς λόγω της λήψης της σε στούντιο.
Η πρώτη σημαντική του επιτυχία ανιχνεύεται στις 26 Οκτωβρίου 1934 στα «Α.΄ΑΜΑΡΟΥΣΙΑ» που τελέστηκαν προς τιμή του τότε εκεί εορτάζοντας κοινοτάρχη Δημήτριου Μόσχα. Συμμετέχει στο αγώνισμα «Γύρος του Αμαρουσίου» αποστάσεως 10.000 μέτρων με εκκίνηση και τερματισμό την πλατεία Κασταλίας. Κατακτά την πρώτη θέση με χρόνο 40?.05΄ και χαρακτηριστική άνεση καθώς ο δεύτερος τερματίζει σε 42΄.10΄και είναι ο Μαρουσιώτης Μέξης αναγνωρισμένος δρομέας αντοχής και 2ος νικητής τον Αύγουστο του ίδιου έτους στον ημιμαραθώνιο (Λίμνη Μαραθώνος-Ζηρίνειο) κατά τη διάρκεια των αγώνων «ΤΑ ΠΑΤΡΙΑ» της Αττικής.
Το 1936 γίνεται επίσημα αθλητής του τμήματος στίβου του Α.Ο. Κηφισιάς και συμμετέχει στους διασυλλογικούς αγώνες «ΤΑ ΑΒΕΡΩΦΕΙΑ» που διεξάγονται στο Παναθηναϊκό Στάδιο με τα ακόλουθα αποτελέσματα.
15 Μαρτίου:
ΑΟΚ-Α.Ε. Εμποροϋπαλλήλων
1500: 2ος με χρόνο: 5΄.12΄.4
5000: 1ος με χρόνο 18.48΄.8
5 Απριλιου:
ΑΟΚ ? Ηρακλής Κοκκινιάς?Κορυδαλλού
15000: 4ος 4.58.?4
5.000: 1ος με χρόνο 18΄10΄.6
4 Μαΐου
ΑΟΚ- Πανεπιστήμιο Αθηνών
15000: 3ος με χρόνο 4.΄55΄.2
5000: 2ος με χρόνο 18.΄27.΄8
Στις 14 Ιουνίου 1936 στους αγώνες Α΄Βενιζέλεια στα Χανιά συμμετέχει στο Βενιζέλειο Δρόμο (Χανιά Ακρωτήρι- Χανιά) αποστάσεις 10.500 μέτρα και κατατάσσεται 9ος μεταξύ 40 αθλητών.
Η σημαντικότερη όμως αθλητική του επιτυχία έρχεται το 1937. Συμμετέχει μαζί με τους άλλους τους ερυθραιώτες (Δ. Ψάλτης ? Γ. Δημάκης, -Α. Καραμπέλας)στους Α. Παγκοινοτικούς Αγώνες Αττικής στο Παναθηναϊκό Στάδιο στους οποίους λαμβάνουν μέρος όλες οι κοινότητες με 250 αθλητές. Το Σάββατο 12 Ιουνίου τερματίζει 4ος στο δρόμο 5.000 μέτρων. Την επόμενη αμέσως ημέρα, Κυριακή 13 Ιουνίου 1937 διεξάγεται ο αγώνας 10.000 μέτρων επί δημοσίας Οδού (Μοσχάτο-Φάληρο, Λ. Συγγρού-Στάδιο) με 25 αθλητές.
Ο Σπύρος Γιαγκάζης τέρας αντοχής συμμετέχει και τερματίζει άνετα 1ος νικητής με χρόνο 39΄.50΄ με δεύτερο τον αθλητή Τραυλό του Μοσχάτου με επίδοση 41΄.30΄.
Σε λίγες ημέρες στις 28 Ιουνίου τρέχει Μαραθώνιο με σκοπό της πρόκρισή του για την βαλκανικής ομάδας. Η υπερβολική ζέστη και η φυσιολογική κούραση από τους συνεχείς αγώνες δεν του επιτρέπουν να τερματίζει καθώς εγκαταλείπει τον αγώνα στο 20 χιλιόμετρο. Στον μαραθώνιο αυτό τερματίζουν μόλις επτά αθλητές.
Στις 15 Ιανουαρίου 1938 ως ανεξάρτητος αθλητής καθώς το τμήμα στίβου του Α.Ο.Κ. έχει διαλυθεί συμμετέχει στους αγώνες προς τιμήν των γάμων του τότε διαδόχου Παύλου με την Φρειδερίκη.
Τερματίζει πρώτος σε αγώνα 5.550 μέτρων (Άλσος Νέας Σμύρνης-Παναθιναικό Στάδιο) με χρόνο 20' και 50΄' και βραβεύεται με το κύπελλο του Δήμου Αθηναίων.
Περαιτέρω στοιχεία για την αθλητική του δράση δεν έχουν ακόμα εξευρεθεί καθώς η έρευνα συνεχίζεται. Είναι όμως πιθανόν ο γάμος του και κατόπιν η στράτευσή του το 1938 η απόκτηση τέκνων, σε συνδυασμό με τον άλλο σκληρό αγώνα της βιοπάλης τον ανάγκασαν να διακόψει σε ηλικία 23 τη σταδιοδρομία του, η οποία έληξε αμετάκλητα με τον πόλεμο του 1940και τη γερμανική κατοχή που επακολούθησε και νέκρωσε όλες τις αθλητικές δραστηριότητες.
Ο ΣΠΥΡΟΣ ΓΙΑΓΚΑΖΗΣ
ΛΑΜΠΑΔΗΔΡΟΜΟΣ
Η κορυφαία στιγμή της αθλητικής του σταδιοδρομίας αλλά ίσως και της ζωής του είναι η συμμετοχή του ως λαμπαδηδρόμου στους 11ους Ολυμπιακούς αγώνες του 1936 που τελέστηκαν στο Βερολίνο.
Τότε καθιερώθηκε η μεταφορά της ιεράς φλόγας της Ολυμπίας στην πόλη τέλεσης των Αγώνων.
Ανάβει στις 20 Ιουλίου και την 1η Αυγούστου φθάνει στη γερμανική πρωτεύουσα αφού διανύει, μέσω 7 ωρών, 333 χιλιόμετρα με 3.461 λαμπαδηδρόμους.
Στην Ελλάδα ανήκουν 1.108 χιλιόμετρα και ισάριθμοι δρομείς. Ο Σπύρος Γιαγκάζης επιλέγεται και συμμετέχει στην μεταφορά της φλόγας για την οποία έχουν δηλώσει συμμετοχή άνω των 30.000 υποψήφιοι.
Η φλόγα φθάνει στις 22 Ιουλίου το απόγευμα στην Αθήνα. Στους ονομαστικούς καταλόγους των λαμπαδηδρόμων της περιοχής αναφέρεται μαζί με άλλους 21 δρομείς για την είσοδο και έξοδό της στην απόσταση μεταξύ Σκαραμογκό και Ιεράς Οδού, χωρίς να προσδιορίζεται επακριβώς ο τομέας που διασχίζει.
Η ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΔΑΔΑ
Η δάδα που προσκόμισε στον γράφοντα η κόρη του Δάφνη Γιαγκόζη αποτελείται από καθαρό ?λαμπερό? ατσάλι έχει ύψος 27 εκ. και βάρος 470 γραμμάρια
Στο πάνω μέρος της (πλατφόρμα)έχει οπή που υποδέχεται τον φθαρτό καιόμενο δαυλό.
Στη λαβή της μήκους 24 εκατοστών έχει χαραγμένα τον γερμανικό αετό τα ονόματα της Ολυμπίας και των 7 πρωτευουσών της διαδρομής, τις λέξεις πιο ψηλά – πιο γρήγορα – πιο δυνατά καθώς και τον τόπο και την διάρκεια των αγώνων. Στη στρογγυλή βάση αναγράφονται μεταξύ άλλων ο σχεδιαστής Κάρλ Πλέκε και ο κατασκευαστικός οίκος Κρούπ. Ανταποκρίνεται πλήρως στις προδιαγραφές που τηρεί η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή και είναι ίδια με εκείνη του Μουσείου των Ολυμπιακών Αγώνων στην Ολυμπία. Η δάδα δωρίζεται στους λαμπαδηδρόμους μαζί με αναμνηστικό δίπλωμα και αποτελεί πιστοποιητικό γνησιότητας. Στην περίπτωσή μας απονέμεται στο όνομα: Σπυρίδων Γιαγκάζης Δημητρίου (στα ελληνικά).
Η Δάφνη εμφανώς συγκινημένη δήλωσε ότι η δάδα αυτή αποτελεί ιερό κειμήλιο της οικογένειας και διατηρείται με ευλάβεια από γενιά σε γενιά.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Ο Σπύρος Γιαγκάζης ήρωας στους στίβους των αγώνων και της βιοπάλης σε πείσμα δύσκολων καιρών, ασχολήθηκε με ανιδιοτέλεια με τον αθλητισμό και διέπρεψε. Συνέχισε τον βίο του όπως πάντα σεμνός και αθόρυβος. Απέκτησε 11 παιδιά από τα οποία εν ζωή σήμερα είναι τα 5. Πέθανε στην Νέα Ερυθραία το 1980. Το παρόν δημοσίευμα είναι αφιερωμένο στην μνήμη του παλαιού και γνήσιου αυτού Ερυθραιώτη.
Υ.Γ.
Ας αναλογισθούμε, για σύγκριση, ότι στους σημερινούς ?σύγχρονους? καιρούς η Ολυμπιακή δάδα του 2004 δόθηκε σε τηλεπερσόνα και σε αοιδό για να διασχίσει την περιοχή μας και όχι στην ερυθραιώτισα πρωταθλήτρια Αλεξάνδρα Παπαγεωργίου η οποία συμμετέχει στους Ολυμπιακούς αγώνες του 2004 και κατακτά την 12η θέση στο αγώνισμα της Σφαιροβολιάς

Συνέντευξη Νίκος Καραφωτίου «Πλέουμε καλώς σε συνθήκες πολεμικής εγέρσεως»

 Γιώργος Κανελλόπουλος | 17/10/2008 | 


Το «ταμείον δεν είναι μείον», παρόλο που «ο δήμος βρίσκεται σε δυσχερή οικονομική κατάσταση» μάς «διορθώνει» ο αντιδήμαρχος Οικονομικών Νίκος Καραφωτίου στη σημερινή του συνέντευξη στη «Ν.Ε.» με αφορμή το πρωτοσέλιδο θέμα στο προηγούμενο φύλλο της εφημερίδας για την οικονομική κατάσταση του δήμου. Πέραν της δημιουργικής ή της πραγματικής λογιστικής, ωστόσο, μεγαλύτερη σημασία έχουν τα πολιτικά συμπεράσματα για τη σημερινή εικόνα του δήμου στον τομέα των οικονομικών και σε αυτήν δεν χωράει καμία αμφιβολία. Με ληξιπρόθεσμες οφειλές παρελθόντων οικονομικών ετών ύψους 8,5 εκατ. ευρώ περίπου, κυρίως για υπηρεσίες ανταποδοτικού χαρακτήρα, ο δήμος για μια ακόμη χρονιά δεν κατάφερε να εισπράξει τα απαιτούμενα από τους δημότες, όπως υποχρεούται βάσει νόμου να κάνει. «Πρέπει να ενταθούν οι προσπάθειες των μηχανισμών είσπραξης του δήμου και να εφαρμοστεί η λεγόμενη επιθετική οικονομική πολιτική εισπράξεως, κυρίως των οφειλών ύδρευσης, ύψους 2.320.851 ευρώ», υποστηρίζει ο κ. Καραφωτίου και προαναγγέλλει «ραβασάκια» προς μεγαλοοφειλέτες για διακοπές σύνδεσης. «Η κίνηση αυτή σίγουρα θα προκαλέσει τις αντιδράσεις των εμπλεκομένων, αλλά επιτέλους κρίνεται απαραίτητη», προσθέτει, αναλογιζόμενος ίσως και το πολιτικό κόστος που θα μπορούσε να επωμιστεί η παρούσα δημοτική αρχή, εφόσον σπάσει τη χρόνια -και ψηφοθηρική, κατά πολλούς- πρακτική των διοικήσεων στον τομέα της ύδρευσης που «φεσώνει» τον ίδιο τον δήμο. Ο ίδιος δεν αποκλείει αυξήσεις στα δημοτικά τέλη καθαριότητας και ηλεκτροφωτισμού για το νέο έτος και όπως επισημαίνει, «αν τελικά απαιτηθεί, η αύξηση θα κυμαίνεται σε ποσοστό κατώτερο του πληθωρισμού». Εκτιμώντας τελικά τις εξελίξεις και το τι μέλλει γενέσθαι στα οικονομικά του δήμου δυο χρόνια μετά την ανάληψη των καθηκόντων της παρούσας δημοτικής αρχής -και ως υποναύαρχος ε.α.-, ο κ. Καραφωτίου υπογραμμίζει σε ναυτική ορολογία: «Βρισκόμαστε στην κατάσταση του πλέειν καλώς με συνθήκες πολεμικής εγέρσεως και απομένει το τελικό στάδιο του κατάπλου, το οποίο βέβαια είναι και το δυσκολότερο».

- Κληθήκατε να καταθέσετε τρεις ισολογισμούς «μέσα σε ένα χρόνο», όπως χαρακτηριστικά αναφέρατε σε προηγούμενο δημοτικό συμβούλιο. Ο πιο πρόσφατος, εκείνος του 2007 να ελπίσουμε ότι θα είναι και ο τελευταίος ελλειμματικός για το Δήμο Νέας Ερυθραίας;


«Στο σημείο αυτό να μου επιτρέψετε να χαρακτηρίσω τον τίτλο του κυρίου άρθρου στην εφημερίδα σας «το ταμείο του δήμου είναι μείον», αν όχι ανακριβή, τουλάχιστον ατυχή, διότι σύμφωνα με τον ταμειακό απολογισμό της 31.12.2007 το υπόλοιπο μετρητών στο ταμείο του Δήμου ήταν 430.184 ευρώ, ενώ σήμερα 13 Οκτωβρίου 2008 ανέρχεται σε 852.666 ευρώ. Προφανώς, λόγω έλλειψης εξειδικευμένων εκ μέρους σας γνώσεων, συγχέετε τον ταμειακό απολογισμό με τον ισολογισμό του έτους 2007. Πράγματι η προηγούμενη χρήση 2007 εμφάνιζε ζημία 479.614 ευρώ, έναντι ζημίας 1.073.766 ευρώ του έτους 2006. Επί του θέματος επισημαίνω ότι με καθ όλα νόμιμες και λογιστικά παραδεκτές διαδικασίες, η οικονομική χρήση 2007 μπορούσε να εμφανίσει κέρδη άνω των 2.000.000 ευρώ με την εγγραφή μόνο στο ενεργητικό και όχι και στο παθητικό του ποσού των 2.336.000 ευρώ που προέρχεται από βεβαιωθέντα έσοδα λόγω προστίμων σε διαφημιστικές εταιρείες, όπως επίσης και με τη μη αύξηση κατά 568.911 ευρώ των επισφαλών απαιτήσεων σε σύγκριση με εκείνες του 2006. Αυτό όμως θα αποτελούσε μαγική εικόνα και τραγική ειρωνεία τη στιγμή που ο δήμος βρίσκεται σε δυσχερή οικονομική κατάσταση. Αντί αυτού προτιμήθηκε η ρεαλιστική απεικόνιση της υφιστάμενης πραγματικότητας, από την εύκολη και λαϊκίστικη θεωρία του εντυπωσιασμού και της ευημερίας των αριθμών. Τώρα το ερώτημα εάν θα είναι ο τελευταίος ελλειμματικός ισολογισμός του δήμου εκείνος του 2007, είναι δύσκολο να απαντηθεί με βεβαιότητα για τα επόμενα έτη, διότι αυτό εξαρτάται από διάφορες ευνοϊκές ή δυσχερείς μελλοντικές συγκυρίες. Σε ό,τι όμως αφορά στο έτος 2008 και σύμφωνα με τα υφιστάμενα μέχρι στιγμής στοιχεία επιτρέψτε μου να είμαι συγκρατημένα αισιόδοξος για την έκβαση των τελικών αποτελεσμάτων του ισολογισμού».


- Εξαρχής είχατε εκτιμήσει το έλλειμμα στο ταμείο του δήμου για την περίοδο 2004-2007 σε 800.000 ευρώ, γεγονός που επαληθεύτηκε και από το πόρισμα των ελεγκτών – επιθεωρητών του υπουργείου Οικονομικών. Κατά την άποψή σας υπάρχουν πολιτικές ευθύνες στην εξέλιξή του;


«Η πρόσφατη πορισματική έκθεση των επιθεωρητών του υπουργείου Οικονομικών διαπίστωσε έλλειμμα στην οικονομική διαχείριση του δήμου, ύψους 760.741 ευρώ, το οποίο με την προσαύξηση των 127.276 ευρώ καταλογίστηκε σε βάρος της πρώην προϊστάμενης της Ταμειακής Υπηρεσίας. Η έκθεση αυτή έχει δημοσιευθεί πλήρης και με κάθε λεπτομέρεια πρόσφατα στην εφημερίδα σας και ως εκ τούτου δεν είναι χρήσιμο να την επαναλάβω, καθώς μάλιστα η όλη υπόθεση έχει ακολουθήσει την αρμόδια δικαστική οδό για τα περαιτέρω. Σε ό,τι αφορά τις πολιτικές ευθύνες, σαφώς αυτές καταλογίζονται στη προηγούμενη διοίκηση του δήμου, διότι εκτός των άλλων παραλείψεών της, επέδειξε στο συγκεκριμένο θέμα, αρχικά ασυγχώρητη αδιαφορία και ακολούθως πολιτική ατολμία στην αντιμετώπιση του ελλείμματος, με αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός σοβαρού διαχειριστικού και όχι μόνο προβλήματος, το οποίο ταλανίζει το δήμο από το 2003».

- Παρατηρούμε κάθε χρόνο μια αναντιστοιχία ως προς τα δημοτικά έσοδα, τα οποία «πλασματικώς» προϋπολογίζονται σχεδόν στο τριπλάσιο. Σε ποιο ύψος εκτιμάτε ότι θα διαμορφωθούν το 2008 και που υπάρχει πραγματικά το πρόβλημα ως προς την είσπραξή τους; Να αναμένουμε το ίδιο «έργο» και τη νέα χρονιά;


«Η αναντιστοιχία η οποία εμφανίζεται κάθε φορά στους προϋπολογισμούς των ΟΤΑ μεταξύ των αρχικά υπολογιζόμενων εσόδων και εκείνων τα οποία τελικά πραγματοποιούνται, οφείλεται, κατά κύριο λόγο, στο ισχύον λογιστικό σύστημα που προβλέπεται στα έσοδα του προϋπολογισμού να περιλαμβάνονται όχι μόνο οι εισπράξεις της τρέχουσας οικονομικής χρήσης, αλλά και εκείνες των απαιτήσεων του δήμου που έχουν δημιουργηθεί σε όλα τα προηγούμενα χρόνια (ΠΟΕ). Για παράδειγμα στον οικονομικό απολογισμό του 2007 τα έσοδα της χρήσεως ήταν 12.383.000 ευρώ και τα έσοδα από ΠΟΕ 6.266.000 ευρώ με αποτέλεσμα συνολικό άθροισμα εσόδων 18.649.000 ευρώ, ποσόν που δεν απέχει πολύ από τα προϋπολογιζόμενα έσοδα ύψους 22.591.000 ευρώ και πάντως σε καμία περίπτωση η διαφορά της αναντιστοιχίας δεν είναι τριπλάσια. Ανεξάρτητα από τα ανωτέρω, στον υπό κατάρτιση προϋπολογισμό έτους 2008 θα καταβληθεί προσπάθεια όσο το δυνατό για ρεαλιστικότερη απεικόνιση των αριθμητικών δεδομένων, αν και υπάρχει ο περιορισμός της εμφάνισης ισολογισμένου ταμειακού προϋπολογισμού».

- Δύο χρόνια στο τιμόνι των οικονομικών υπηρεσιών, θεωρείτε ότι «ο καλός καπετάνιος στη φουρτούνα φάνηκε» ή χρειάζεται ακόμη προσπάθεια; Σε ποιους συγκεκριμένους τομείς θα πρέπει να ενταθούν αυτές οι προσπάθειες;


«Στην ερώτησή σας χρησιμοποιείτε ναυτική ορολογία και γι αυτό το λόγο θα απαντήσω ανάλογα. Ο καλός ο καπετάνιος φροντίζει να εξασφαλίζει για το σκάφος του με ακριβή χρονολογική σειρά τις ακόλουθες συνθήκες: Αρχικά το επί πλέειν, κατόπιν το κωπηλατείν, ακολούθως το πηδαλιουχείν, μετά το πλέειν και τελικά το καταπλέειν σε ασφαλή λιμένα. Κάθε πρωθύστερη ενέργεια θα έχει καταστροφικά αποτελέσματα. Στην περίπτωση του δήμου τα οικονομικά ευρίσκονται στην κατάσταση του πλέειν καλώς με συνθήκες πολεμικής εγέρσεως και απομένει το τελικό στάδιο του κατάπλου, το οποίο βέβαια είναι και το δυσκολότερο. Οι τομείς στους οποίους πρέπει να ενταθούν οι συντονισμένες προσπάθειες για την επίλυση του χρόνιου προβλήματος των οικονομικών του δήμου είναι απλοί και γι αυτό το λόγο και δύσκολοι: Περιορισμός των δαπανών, αύξηση των εσόδων. Δυστυχώς οι δαπάνες στο μεγαλύτερο μέρος τους είναι ανελαστικές (μισθοδοσία, δικαιώματα προσωπικού, λειτουργικά έξοδα) και δεν αποδέχονται μείωση, εκτός εκείνων που αφορούν στις προμήθειες για τις οποίες πρόσφατα εφαρμόζεται πρόγραμμα παρακολουθήσεώς τους με τη δημιουργία μηχανογραφημένης αποθήκης , μητρώου προμηθευτών, αρχείου τιμών κλπ. Σε ό,τι αφορά τις απαιτήσεις του δήμου οι οποίες προέρχονται από οφειλές των κατοίκων, αυτές ανέρχονται στις 31.12.2007 στο ποσόν των 7.646.958 ευρώ. Πρέπει λοιπόν να ενταθούν οι προσπάθειες των μηχανισμών είσπραξης που αυτός διαθέτει. Εδώ πρέπει να εφαρμοστεί η λεγόμενη επιθετική οικονομική πολιτική εισπράξεως, κυρίως των οφειλών ύδρευσης, ύψους 2.320.851 ευρώ την 31.12.2007. Έτσι λοιπόν, εντός του μηνός, 141 που οικογένειες οφείλουν ποσόν άνω των 1.000 ευρώ εκάστη, θα ειδοποιηθούν να εξοφλήσουν τους λογαριασμούς τους συνολικής αξίας 419.620 ευρώ και σε περίπτωση μη συμμόρφωσής τους θα διακοπεί η υδροδότησή τους. Αμέσως μετά θα ακολουθήσει η ίδια διαδικασία και για τους υπόλοιπους οφειλέτες. Η κίνηση αυτή σίγουρα θα προκαλέσει τις αντιδράσεις των εμπλεκομένων, αλλά επιτέλους κρίνεται απαραίτητη, διότι μέχρι τώρα αυτοί που αδικούνται κατάφωρα είναι οι πολίτες, οι οποίοι είναι τυπικοί στις υποχρεώσεις τους. Επίσης θα ανατεθεί σε καθ ύλη εξειδικευμένο δικηγόρο η διεκδίκηση μέσω δικαστικής οδούς του ποσού των 4.060.000 ευρώ, το οποίο οφείλεται από πρόστιμα που έχουν επιβληθεί σε διάφορες διαφημιστικές εταιρείες για παράνομη χρήση δημοτικών χώρων. Με αυτές κυρίως τις βασικές ενέργειες η διοίκηση του δήμου ευελπιστεί στη σοβαρή αύξηση των εσόδων της».


- Να αναμένουμε κάποια αύξηση σε δημοτικά τέλη το 2009 ή αυτά θα παραμείνουν σταθερά;


«Η αύξηση ή μη των ανταποδοτικών τελών θα αποφασιστεί κατά την επικείμενη σύνταξη του προϋπολογισμού του έτους 2009 και αφού συνεκτιμηθούν τα μέχρι τώρα αποτελέσματα της οικονομικής χρήσης του 2008. Πληροφοριακά επισημαίνεται ότι κατά το τρέχον έτος και στο πλαίσιο της οικονομικής πολιτικής της δημοτικής αρχής αυξήθηκαν κατά 4,5% τα τέλη καθαριότητας και ηλεκτροφωτισμού, ενώ σε αντιδιαστολή καταργήθηκαν τα τέλη αυτά για τους αναξιοπαθούντες συμπολίτες μας, όπως οι άποροι, ανάπηροι και πολύτεκνοι, ενώ μειώθηκαν επίσης κατά 50% για το σύνολο των πολιτών, τα τέλη καθαριότητας ταφών και οστεοφυλακίων στο κοιμητήριο. Για την επιβολή αύξησης ή μη των δημοτικών τελών θα ληφθούν υπόψη και οι ακόλουθοι παράμετροι: Η κοινωνική πολιτική (αθλητισμός, πολιτισμός, πρόνοια, παιδεία) της διοίκησης του δήμου που ασκείται μέσω των αντίστοιχων Νομικών του Προσώπων και η οποία απαιτεί την διάθεση από τα έσοδά του, ποσού 950.000 ευρώ περίπου ετησίως για την ικανοποιητική εκπλήρωση των σκοπών της. Οι γνωστές σε όλους πρόσφατες ανατιμήσεις επιβαρύνουν τις λειτουργικές ανάγκες του δήμου και αναφέρομαι στα καύσιμα, στις προμήθειες υλικών, στις εκτελέσεις εργολαβιών και έργων, στις παρεχόμενες υπηρεσίες των ΔΕΚΟ (ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΕΥΔΑΠ κλπ.). Η εισοδηματική πολιτική της κυβέρνησης του έτους 2009 για τους εργαζόμενους, καθώς και η αύξηση των αποδοχών τους επιβαρύνει τον δήμο. Θεωρώ ότι αυτές οι παράμετροι πρέπει να συνεκτιμηθούν με προσοχή για τη λήψη τελικής απόφασης, ώστε αν τελικά απαιτηθεί η αύξηση μόνο των τελών καθαριότητας και ηλεκτροφωτισμού, αυτή να κυμαίνεται σε ποσοστό κατώτερο του πληθωρισμού, πράγμα το οποίο μεταφράζεται σε 8-10 ευρώ επιβάρυνση ετησίως της κάθε οικογένειας. Επί του θέματος αυτού, οι συμπολίτες μας πρέπει να γνωρίζουν ότι ο δήμος μας έχει χαμηλότερα τέλη από 34 σε συνολικά 49 δήμους της Αττικής. Συμπερασματικά η τυχόν αύξηση των τελών καθαριότητας και ηλεκτροφωτισμού θεωρώ ότι επηρεάζει λιγότερο τους οικονομικότερα ασθενείς, διότι επιβάλλεται ανάλογα με το μέγεθος της κατοικίας και επιβαρύνει, όσο επιβαρύνει, τους πλέον εύπορους».


- Το νέο φορολογικό νομοσχέδιο που κατέθεσε ο συμπολίτης μας υπουργός Οικονομίας και μεταξύ άλλων προβλέπει τον έλεγχο και την εποπτεία στα οικονομικά των ΟΤΑ από διυπουργική επιτροπή σας βρίσκει σύμφωνους;


«Συνοπτικά ο νέος Νόμος προβλέπει τη σύσταση διυπουργικής επιτροπής, η οποία έχει αρμοδιότητες έγκρισης των επιχειρησιακών σχεδίων των ΟΤΑ και επίσης εποπτείας – παρακολούθησης των εσόδων και των δαπανών τους, μέσω των ετήσιων προϋπολογισμών – απολογισμών που θα υποβάλλονται σε αυτή. Η εν λόγω επιτροπή δεν καταργεί, ούτε υποκαθιστά παρόμοιες αρμοδιότητες οι οποίες ασκούνται ήδη από άλλους φορείς. Σε ένα αρχικό συμπέρασμα διαπιστώνεται η καθιέρωση ενός ακόμα εποπτικού και ελεγκτικού μηχανισμού, ο οποίος έρχεται να προστεθεί στους πλείστους ήδη υπάρχοντες, όπως το Ελεγκτικό Συνέδριο, η Υπηρεσία Επιτρόπου, το Υπουργείο Εσωτερικών (Περιφέρεια και Νομαρχία Αττικής), το Υπουργείο Οικονομικών (Γενικό Λογιστήριο, Στατιστική Υπηρεσία, ΔΟΥ), το ΙΚΑ και τα λοιπά ασφαλιστικά ταμεία. Βέβαια ο κάθε νέος έλεγχος της Πολιτείας στα οικονομικά των ΟΤΑ είναι ευπρόσδεκτος με την απαραίτητη όμως προϋπόθεση να μην προσθέτει νέες γραφειοκρατικές διαδικασίες, οι οποίες στην εφαρμογή τους θα εμποδίζουν και θα καθυστερούν την απρόσκοπτη και ομαλή διεξαγωγή της λειτουργίας τους. Στην πράξη έχει αποδειχθεί ότι οι εξωτερικές ελεγκτικές δικλείδες ασφαλείας δεν αποδίδουν αποτελεσματικά, όταν μέσα σε έναν ΟΤΑ επικρατεί κακοδιαχείριση, προχειρότητα, αδιαφορία και ανυπαρξία πρωτογενούς εσωτερικού ελέγχου σε οικονομικά κυρίως θέματα. Πρόσφατο παράδειγμα το πόρισμα των Οικονομικών Επιθεωρητών, οι οποίοι διαπίστωσαν το γνωστό έλλειμμα του δήμου μας».


Η οικονομική συμμετοχή του δήμου στη συντήρηση των σχολείων


- Ως Πρόεδρος της Δημοτικής Επιτροπής Παιδείας, ποιο είναι το σχόλιό σας για την κατάσταση των σχολείων μας με την έναρξη της σχολικής χρονιάς;


«Η κατάσταση των σχολείων μας με την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς περιγράφεται παραστατικά στις θετικότατες εκτιμήσεις όλου του διδακτικού προσωπικού, οι οποίες μάλιστα διατυπώθηκαν σε πρόσφατη δημοσιογραφική έρευνα της εφημερίδα σας. Στο σημείο αυτό κρίνεται σκόπιμη η αναλυτική ενημέρωση των γονέων και γενικότερα των δημοτών για τη συμμετοχή του δήμου στη διαμόρφωση ευνοϊκών συνθηκών λειτουργίας τους στη νέα εκπαιδευτική περίοδο 2008 – 2009. Γι αυτό το λόγο γνωρίζουμε τα ακόλουθα: Ύστερα από σύσκεψη των εμπλεκομένων φορέων (Δημοτική Επιτροπή Παιδείας, Σχολικές Επιτροπές, Διευθυντές Σχολείων, Σύλλογοι Γονέων), αποφασίστηκε από κοινού, ο προγραμματισμός των απαραίτητων εργασιών βελτίωσης και συντήρησης των κτιριακών εγκαταστάσεων και υποδομών όλων των Σχολικών συγκροτημάτων. Η υλοποίηση πραγματοποιήθηκε κατά τη θερινή περίοδο με συνολικό ύψος δαπάνης 140.000 ευρώ, η οποία αντιμετωπίστηκε αποκλειστικά από τα τακτικά έσοδα του δήμου και επιμερίζεται κατά εκτίμηση ως εξής: 1ο Δημοτικό 25.000 ευρώ, 2ο & 3ο Δημοτικό 42.000 ευρώ, Γυμνάσιο 37.000 ευρώ, Λύκειο 36.000 ευρώ, σύνολο 140.000 ευρώ. Ενώ πρέπει να προστεθεί και η αξία των εργασιών διαμόρφωσης και ανακαίνισης των εγκαταστάσεων και του περιβάλλοντος χώρου του υπό λειτουργία 3ου Νηπιαγωγείου, η οποία ανέρχεται σε 20.000 ευρώ. Στα ποσά αυτά πρέπει να συνυπολογιστούν οι ακόλουθες δαπάνες, οι οποίες αφορούν στα σχολικά κτίρια στο σύνολό τους: Εξέταση από ΕΜΠ της αντισεισμικής επάρκειά τους 15.000 ευρώ και περιοδικός καθαρισμός και απολύμανσή τους 10.000 ευρώ.

Από τα ανωτέρω αναφερόμενα προκύπτει ότι ο Δήμος Νέας Ερυθραίας έχει διαθέσει μέχρι στιγμής για το έτος 2008 από ιδίους πόρους-έσοδα το ποσόν των 185.000 ευρώ για εκτέλεση εργασιών επισκευής και συντήρησης των σχολικών κτιρίων. Πλέον αυτών και για τη διαμόρφωση της πλήρους εικόνας συμμετοχής του δήμου στις συνολικές εκπαιδευτικές δαπάνες πρέπει να προστεθούν: Τα έξοδα ύψους 33.000 ευρώ για τη διεξαγωγή του θερινού εκπαιδευτικού προγράμματος Δημιουργική Απασχόληση 2008 , διάρκειας 40 ημερών, στο οποίο συμμετείχαν 175 μαθητές των Δημοτικών Σχολείων. Η χρηματική και υλική αρωγή του δήμου σε πάσης φύσεως δραστηριότητες και εκδηλώσεις των σχολείων όπως θεατρικές παραστάσεις, βράβευση επιτυχόντων σε ΑΕΙ-ΤΕΙ, υποδοχή νέων μαθητών νηπιαγωγείων-δημοτικών, αποστολές μαθητών-καθηγητών του Λυκείου στο εξωτερικό, έκδοση επετηρίδας. Παροχή δωρεάν Internet στο 1ο Δημοτικό και Γυμνάσιο, χορηγία προτζέκτορα και διαμόρφωση αίθουσας εκδηλώσεων 1ου Δημοτικού, δωρεά έξι υπολογιστών στο 2ο-3ο Δημοτικό Σχολείο, φωτοτυπικό μηχάνημα στο Γυμνάσιο κλπ.

Συνεχής διάθεση των συνεργείων του δήμου σε ανταπόκριση αιτημάτων τους για εκτέλεση εργασιών καθαρισμού-ευπρεπισμού αύλειων χώρων, καθώς και σε ηλεκτρολογικές, μηχανολογικές, υδραυλικές εργασίες και επισκευές. Επιπρόσθετα με ενέργειες του δήμου εξασφαλίστηκαν από τον Όμιλο Ι. Λάτση 12.000 ευρώ για κάλυψη αναγκών θέρμανσης των σχολείων. Ο έγκαιρος επιπλοσιακός και εποπτικός εξοπλισμός του 3ου Νηπιαγωγείου, καθώς και δωρεά από κατάστημα της πόλης ηλεκτρικών-ηλεκτρονικών οικοσυσκευών για τις ανάγκες λειτουργίας του. Σε ό,τι αφορά στις επιχορηγήσεις του αρμόδιου υπουργείου μέσω των Σχολικών Επιτροπών για κάλυψη λειτουργικών αναγκών των σχολείων, αυτές ανήλθαν στο ποσόν των 122.837 ευρώ, ενώ αναμένεται και η επιχορήγηση του Δ΄ τριμήνου 2008, ύψους 45.672 ευρώ. Συνοψίζοντας λοιπόν απολογιστικά, τα μέχρι τώρα οικονομικά στοιχεία, προκύπτει ότι: Η ενίσχυση εκ μέρους του δήμου ανέρχεται στο ποσό των 218.000 ευρώ. Η ενίσχυση εκ μέρους του αρμόδιου υπουργείου και των ιδιωτών ανέρχεται στο ποσό των 134.837 ευρώ. Ανεξάρτητα από αυτά αξίζει να σημειωθεί το σημαντικό γεγονός έκδοσης από το υπουργείο Παιδείας, κατόπιν ενεργειών της διοίκησης του δήμου αδειών, δημιουργίας των ακόλουθων σχολείων στη Νέα Ερυθραία: 3ο Νηπιαγωγείο, 4ο Δημοτικό Σχολείο, 2ο Γυμνάσιο, τα οποία θα ανεγερθούν σε οικόπεδα που διαθέτει ο δήμος. Μάλιστα, εντός του μηνός θα υπογραφεί η προβλεπόμενη προγραμματική σύμβαση μεταξύ του αρμόδιου υπουργείου και της δημάρχου για την έναρξη εργασιών κατασκευής του 3ου Νηπιαγωγείου και του 4ου Δημοτικού Σχολείου σε τμήμα του Πάρκου ΗΒΗ»

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΝΔΡΕΑΔΑΚΗΣ: Ο Λυθριανός Πρωταθλητής Ελλάδος

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΝΔΡΕΑΔΑΚΗΣ: Ο Λυθριανός Πρωταθλητής Ελλάδος
 Νίκος Καραφωτίου | 14/05/2010 |

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΡΥΘΡΑΙΑΣ ? ΜΕΡΟΣ 4Ο


ΠΡΟΛΟΓΟΣ
 Η Ιστορία του Αθλητισμού της Νέας Ερυθραίας δεν θα είναι πλήρης, εάν δεν επεκταθεί διαχρονικά στην προϊστορία της στην Μικρασιατική Ερυθραία .
 Οι πληροφορίες για το θέμα αυτό ελάχιστες. Ξεθωριασμένες μνήμες αναφέρονται στον μαραθωνοδρόμο Ανδρεαδάκη από το Λυθρί .
 Πρόσφατα αόριστη αλλά σημαντική οικογενειακή ανάμνηση του Δημοτικού Συμβούλου Δημήτρη Ανδρεαδάκη του Εμμανουήλ έγινε αφορμή έρευνας από τον γραφόντα από την οποία προκύπτει ο βίος του Νικολάου Ανδρεαδάκη (1890-1922) πού υπήρξε από τους σημαντικότερους Μικρασιάτες αθλητές.

Η ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΤΟΥ
 Ο Νικόλαος Ανδρεαδάκης γεννήθηκε το 1890 στο Κορδελιό της Σμύρνης από γονείς Λυθριανούς.
 Αθλητής στίβου του Πανιωνίου, σπάνιο πολυσύνθετο ταλέντο, διακρίνεται από νεαρής ηλικίας και αγωνίζεται από το 1905 μέχρι το 1920 με μεγάλη επιτυχία σε κάθε σχεδόν γωνιά του τότε Ελληνισμού ( Σμύρνη, Αϊβαλί, Αθήνα, Αλεξάνδρεια, κ.λ.π.) και αναδεικνύεται σε σπουδαίο αθλητή με πανελλήνιες διακρίσεις και επιδόσεις .

ΤΙΤΛΟΙ – ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ
 ΑΤΟΜΙΚΕΣ ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ

Πανελλήνια ρεκόρ
 Άλμα εις μήκος: 6,60 μ. και 6,61 μ. (1908, ανεπίσημα ρεκόρ), 6,855 μ. (1909)
 Άλμα τριπλούν ( παλαιό στυλ.: βήμα-βήμα-άλμα) : 14,09 μ. (1907), 14,47 μ. (1909)
 Πανελλήνιο πρωτάθλημα στίβου
 Χρυσά μετάλλια (7)
 1909: άλμα τριπλούν : 14,09 μ.
 1910: άλμα εις μήκος : 6,445 μ.
 1910: άλμα τριπλούν : 13,48 μ.
 1915: άλμα εις μήκος : 6,445 μ.
 1915: άλμα τριπλούν : 14,45 μ.
 1919: άλμα τριπλούν : 13,65 μ.
 1919: άλμα εις ύψος άνευ φόρας: 1,25 μ.
 Ασημένια μετάλλια (3)
 1909: άλμα εις μήκος: 6,39 μ.
 1910: άλμα εις ύψος άνευ φόρας: 1,30 μ.
 1912 : άλμα εις μήκος: 6,29 μ.
 Χάλκινα μετάλλια (7)
 1907: άλμα εις μήκος: 5,93 μ.
 1909: άλμα εις ύψος: 1,55 μ.
 1909: άλμα εις ύψος άνευ φόρας: 1,30 μ.
 1912: άλμα εις ύψος: 1,55 μ.
 1912: άλμα εις ύψος άνευ φόρας: 1,33 μ.
 1920: άλμα εις μήκος: 5,92 μ
 1920: άλμα τριπλούν: 12,90 μ.
 Πανιώνιοι Αγώνες (35 νίκες)
 1905 (2): μήκος, ύψος.
 1906 (1): ύψος.
 1907 (1): τριπλούν.
 1908 (5): μήκος, ύψος, ύψος άνευ φόρας, τριπλούν, πένταθλο.
 1909 (4): μήκος, ύψος, ύψος άνευ φόρας, τριπλούν.
 1912 (6): μήκος, ύψος, ύψος άνευ φόρας, τριπλούν, λιθοβολία, πένταθλο.
 1913 (5): μήκος, τριπλούν, σφαιροβολία, λιθοβολία, ελληνική δισκοβολία.
 1914 (6): μήκος, ύψος, τριπλούν, σφαιροβολία, λιθοβολία, ελληνική δισκοβολία.
 1915 (2): λιθοβολία, ελληνική δισκοβολία.
 1918 (3): μήκος, ύψος, σφαιροβολία.

Παμμικρασιατικοί Αγώνες
 (1907. Σμύρνη. Οργανωτής ΣΕΓΑΣ)
 Έξι πρώτες νίκες:
 Μήκος: 6,59 μ.
 Ύψος: 1,60 μ. (μετά φόρας)
 Ύψος: 1,33 μ. (άνευ φόρας)
 Τριπλούν: 13,70μ.
 Δισκοβολία: 29,20 μ. (ελληνική)
 Λιθοβολία : 15,23 μ.

Β! Αιολικοί Αγώνες
 (1907. Αϊβαλί)
 Τέσσερις πρώτες νίκες:
 Μήκος: 6,59 μ.
 Ύψος: 1,60 μ. (μετά φόρας)
 Ύψος: 1,33 μ. (άνευ φόρας)
 Τριπλούν: 14,02

Παναιγύπτιοι Αγώνες
 (1910. Αλεξάνδρεια)
 Τριπλούν: 2ος 13,83μ.
 Μήκος: 3ος 6,04μ.
 Ύψος: 3ος 1,42 (άνευ φόρας). 1ος ο Ολυμπιονίκης Τσικληήρας.
 Συμμετείχε επίσης εκεί και σε αγώνες κωπηλασίας και κολύμβησης

Ατομικές Επιδόσεις :
 Άλμα εις μήκος: 6,85 μ. (1909)
 Άλμα εις ύψος: 1,67 μ.(1909)
 Άλμα τριπλούν: (παλαιό στυλ: βήμα-βήμα-άλμα): 14,47 μ.(1909)
 Άλμα τριπλούν: (νέο στυλ: πήδημα στο ίδιο πόδι ? βήμα ? άλμα: 13,13 μ. (1920).
 Άλμα εις μήκος άνευ φόρας : 1,60 μ.
 Άλμα εις ύψος άνευ φόρας: 1,42 μ. (1910)
 Σφαιροβολία : 11,12 μ. (1918)
 Λιθοβολία : 16,67 μ. (1912)
 Ελληνική δισκοβολία: 31,64μ (1915)
 Ακοντισμός: 46,65 μ. (1918)

ΑΛΛΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ
 ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
 Τιμήθηκε με το Χρυσό Σταυρό του ΠΑΝΙΩΝΙΟΥ (το 1907) που είναι η ανώτατη τιμητική διάκριση του Συλλόγου , ως καλύτερος αθλητής της Μικράς Ασίας
 Προπονητής του ήταν ο Σπύρος Μαγνής
 Η Πανελλήνια επίδοση του στο μήκος με 6,85μ του 1909 καταρρίφθηκε ύστερα από 21 ολόκληρα χρόνια το 1930 από το Γρηγόρη Λαμπράκη
 Η κατάρριψη της Πανελλήνιας επίδοσης στο τριπλούν στο Παναθηναϊκό Στάδιο περιγράφεται χαρακτηριστικά σε αθλητική εφημερίδα ως εξής:
 «Λαβών φοράν πολύ ανωτέρα της κανονικής, φέρεται προς το βατήρα με ακάθεκτον ορμήν και μετά ου πολύ το ευθύγραμμον σώμα του ρίπτεται εις το σκάμμα , ενώ οι θεαταί ήδη προ της καταμετρήσεως αντιληφθέντες την θαυμάσιαν επίδοσιν ήν επέτυχε , εκσπούν σε χειροκροτήματα και ζήτω ουρανομήκη. Ο Ανδρεαδάκης ενίκησεν με επίδοσιν 14,47μ καταξευτηλίσας την προηγούμενη ίδιαν αυτού ελληνικήν επίδοση ήν επέτυχε προ μηνός εις το ίδιον Στάδιον με 14,09μ.»

Το 1906 συμμετέχει με τα χρώματα του Πανιωνίου στη Μέσοολυμπιάδα των Αθηνών στο αγώνισμα του μήκους όπου είχε τρία άκυρα άλματα
 Το 1920 σε ηλικία 30 ετών σε αγώνες επιλογής για τους 7ους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αμβέρσας επιτυγχάνει τη μέτρια επίδοση 13,13μ στο τριπλούν και δεν προκρίνεται για στο αγώνισμα για πρώτη φορά εφαρμόζεται ο νέος παλμός στον οποίο δεν ήταν εξοικειωμένος .
 Είχε την τύχη η επιστροφή του από τους Πανελλήνιους Αγώνες της Αθήνας (26-28 Απριλίου) να συμπέσει ακριβώς με την επιβίβαση του ελληνικού Στρατού στη Σμύρνη ( 2 Μαϊου 1919)

ΕΠΙΛΟΓΟΣ
 Ο Νικόλαος Ανδρεαδάκης υπήρξε άτυχος, διότι στην περίοδο της μεγάλης αθλητικής του ακμής συνέβησαν ιστορικά γεγονότα ( Βαλκανικοί πόλεμοι, Διωγμοί Μικρασιατών, Α! Παγκόσμιος πόλεμος) τα οποία δεν του επέτρεψαν να διακριθεί ακόμη περισσότερο, καθώς δεν τελέστηκαν οι Πανελλήνιοι Αγώνες των ετών 1913-15-16-18-21 και. 22 καθώς και οι Ολυμπιακοί Αγώνες στο Βερολίνο (1916) ενώ δεν μπόρεσε λόγω των συνθηκών να λάβει μέρος στους 5ους Ολυμπιακούς της Στοκχόλμης το 1912.
 Απόδειξη των ανωτέρω δημοσίευμα εφημερίδος σύμφωνα με το οποίο:
 «Εις το πρόσωπο του συμπαθέστατου κ. ικανότατου Σμυρναίου πρωταθλητού Νικόλαου Ανδρεαδάκη δυνάμεθα να ατενίσωμεν προς αυτόν ως το μέλλοντα Ολυμπιονίκη των αγώνων»
 Το 1921 οικογενειάρχης πλέον κατατάσσεται σε ηλικία 31 ετών στον ελληνικό στρατό και συμμετέχει ενεργά στις πολεμικές επιχειρήσεις, με το βαθμό του εφέδρου Ανθυπολοχαγού.
 Με την οπισθοχώρηση βρίσκεται στη Σμύρνη και εξασφαλίζει τη φυγάδευση στην Ελλάδα της οικογένειας τους. Ο ίδιος παραμένει και συλλαμβάνεται από τους Τσέτες. Ακολουθεί την μοίρα του τραγικού θανάτου την ίδια με του υπόλοιπους Μικρασιάτες στρατευμένους οι οποίοι λόγω της καταγωγής τους εξαιρούνται της ανταλλαγής και αφανίζονται.
 Ο γιός του Ακύλας, πρόσφυγας πλέον ζει στη Νέα Σμύρνη από όπου το 1945 μεταναστεύει σε νεαρή ηλικία στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής.

ΠΗΓΕΣ:
 1: Πέτρου Λινάρδου: Η Σμύρνη του Πανιωνίου
 2: Η ιστορία του Πανιωνίου
 3: Δημοσιεύματα των εφημερίδων: Αθλητική (από όπου και η φωτογραφία),  Εμπρός,  Νίκη,  Αμάλθεια Σμύρνης
 No tags for this post.
Σχετικά άρθρα με την ίδια ετικέτα:

ΑΟ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΟΣ ΝΕΑΣ ΕΡΥΘΡΑΙΑΣ (1945 -1966) «Ο Μεγάλος Δεύτερος»

ΑΟ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΟΣ ΝΕΑΣ ΕΡΥΘΡΑΙΑΣ (1945 -1966) «Ο Μεγάλος Δεύτερος»
 Νίκος Καραφωτίου | 09/07/2010 |


Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΡΥΘΡΑΙΑΣ ? ΜΕΡΟΣ 12ο

ΕΙΣΑΓΩΓΗ
 Στη ποδοσφαιρική ιστορία της Νέας Ερυθραίας τα πρωτεία κατέχει βέβαια ο Πανερυθραϊκός. Το γεγονός όμως αυτό δεν αναιρεί τη διαχρονική παρουσία των ανεπίσημων ομάδων της (έχουν ήδη καταγραφεί 16) και κυρίως του Μικρασιατικού.

Η ΙΔΡΥΣΗ
 Ιδρύεται τον Ιούνιο του 1945 από νεαρούς ποδοσφαιριστές οι οποίοι με πρωτεργάτη τον Νίκο Γιάννου αγοράζουν με έξοδα τους το απαραίτητο αθλητικό υλικό. Πρώτος Πρόεδρος ο Γιώργος Παναγιωτόπουλος στο κατάστημα του οποίου στεγάζονται τα γραφεία του. Προπονητής ο πρώην ποδοσφαιριστής της ΑΕΚ Γ. Παπαδόπουλος. Ακολουθεί η αναγνώριση του καταστατικού του από το Πρωτοδικείο.

ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ
 Α΄ Περίοδος (1945-1948)
 Οι αγώνες διεξάγονται στα γήπεδα του Φάρου και του Καστριού και περιορίζονται μεταξύ των άλλων ομάδων της Ερυθραίας.
 Αποτελέσματα από τη περίοδο αυτή:
 24.11.47 & 12.1.48:
 Ένωσις Ευαγγελιστρίας 4-3 & 4-4
 1.12.47 & 8.1.48:
 Ένωσις 4-3 & 1-4
 18.2.48: Δάφνη 2-0
 Επειδή όμως οι αθλητικές εκδηλώσεις τη δύσκολη εκείνη εποχή είναι περιορισμένες αναγκάζεται εκ των συνθηκών στα μέσα του 1948 να σταματήσει τις δραστηριότητές του.

Β΄ Περίοδος (1949-1952)
 Τον Ιούνιο του 1949 επανιδρύεται με νέο διοικητικό συμβούλιο:
 Πρόεδρος. Βάθης, Αντιπρόεδρος Ν. Μουστάκης Γενικός Αρχηγός, Στ. Ξενάκης, Ανδρεαδάκης, Κιμπάρης, Χρυσοστόμου, Μέλλης. Προπονητής ο εν ενεργεία διεθνής του Ολυμπιακού Άγγελος Βασιλειάδης. Δημιουργείται επίσης και τμήμα βόλεϊ με αρχηγό και προπονητής τον Γιώργο Μπεχλιβάνογλου ( Μπέχλης )
 Η διοίκηση εκτός από τη διεξαγωγή αγώνων επικεντρώνει τις ενέργειες της στην ένταξη της ομάδας στα επίσημα πρωταθλήματα της ΕΠΣΑ:
 Σεπτέμβριος 1949: Συμμετέχει μαζί με 30 άλλους συλλόγους ( μεταξύ αυτών η Ένωση Ευαγγελιστρίας, η Ένωση Ερυθραίας, η Πράσινη Θύελλα Μπογιατίου) στην ΟΠΑΣΑ (Ομοσπονδία Ποδοσφαιρικών Αθλητικών Σωματείων Αθήνας) η οποία αν και διοργανώνει ιδρυτική εκδήλωση στο γήπεδο του ΠΑΟ σύντομα διαλύεται.
 Νοέμβριος 1949: Συμμετέχει σε νέα κίνηση 19 σωματείων που διεξάγουν πρωτάθλημα ανεξάρτητων στο Ζηρίνειο στο οποίο ο Μικρασιατικός δίνει 2 αγώνες.
 20.11.49: Ατρόμητος Χαλανδρίου 2-0 (τα γκολ Πετρίδης, Χωματάς)
 04.12.49: Αθλητική Ένωση Κουκουβαούνων 1-1
 Ιανουάριος 1950: Το πρωτάθλημα διακόπτεται καθώς η ΕΠΣΑ δημιουργεί τη λεγόμενη «Δόκιμο Κατηγορία». Σε αυτήν συμμετέχει κατόπιν επιλογής και ο Μικρασιατικός και κληρώνεται στον Γ΄ Όμιλο που αποτελείται από 10 ομάδες .
 Τα αποτελέσματα των αγώνων(όλα εκτός έδρας):
 15.2. 1950: Βυζάντιο 1-2
 27.2 « « : Γκυζιακός 1-3
 12.3 « « : Πανθησειακός 2-2
 19.3 « « : Ένωση Καισαριανής Ήττα
 10.4 « « : Εθνικός Ψυχικού Ήττα
 17.4 « « : Ένωση Καλογρέζας 2-2
 30.4 « « : Άμυνα Αμπελοκήπων 2-2
 8.5 « « : Αγροτικός 0-2
 14.5 « « : Ένωση Αγ. Παύλου 0-2
 Κατατάσσεται 7ος με 1 νίκη, 1 ισοπαλία και 7 ήττες. Τέρματα 6-20 και 12 βαθμούς

19.3.1950: Το Υπουργείο Παιδείας εγκρίνει την ένταξη του στα επίσημα σωματεία έκδοσης άδειας αγώνων.
 29.12.1949: Διοργανώνει στη χειμερινή αίθουσα του Παλλάς / Ν. Ερυθραίας κινηματογραφική παράσταση υπέρ των Ερυθραιωτών τραυματιών πολέμου.
 Στο Βόλεϊ : 3-10-49: Μικρασιατικός ? Ομάδα Παραθεριστών 15-13, 20-18
 5-4-50 : « « ? Άτλας Κηφισιάς 4-15, 4-15
 18-10-50: Αρχίζει το 2ο πρωτάθλημα «Δόκιμου Κατηγορίας» με 20 ομάδες
 22-10-50: Στη τελετή έναρξης στο γήπεδο του Απόλλωνος αντιμετωπίζει σε αγώνα 7?7 παίκτες διαρκείας 30 λεπτών και νικά των Εθνικό Πετραλώνων 1-0 ( το γκολ ο Κουκλάκης ) και ηττάται στα σημεία ( 1 κόρνερ και 10 φάουλ κατά, έναντι 0 και 6 υπέρ) από τον Π.Ο Αγ. Σάββα. Κανονικός αγώνας 0-0.
 Οι αγώνες (όλοι εκτός έδρας ) :
 6.11.50: Εθνικός Κάτω Πετραλώνων 0-0
 13.11.50: Χαλανδριακός 0-2
 27.11.50: Εθνικός Περιστερίου 1-0
 * Στον αγώνα αυτόν η ομάδα μηδενίστηκε γιατί καθυστέρησε, λόγω παρανόησης της ώρας ενάρξεως να προσέλθει στο Γήπεδο Αιγάλεω στις ?09.30 το πρωί.
 3.12.50 Δεν κατέρχεται να αγωνιστεί με την Ένωση Δαφνίου (Γήπεδο Ψυχικού, ώρα ενάρξεως 09.00) και αποκλείεται από τους υπόλοιπους αγώνες.
 Η εξέλιξη αυτή έχει σαν αποτέλεσμα τη διακοπή για μια ακόμα φορά των δραστηριοτήτων του Μικρασιατικού και κατόπιν τούτου:
 17.01.51: Ο Παντελής Πολιτάκης υπογράφει δελτίο στον Πανερυθραϊκό.
 Οι ποδοσφαιριστές των ετών 1945-1952:
 (Πετρίδης, Ν. Γιαννού, Χωματάς, Κουκλάκης, Παπαδάκης, Μάνος Χατζηφώτογλου, Ζάφτη, Γ. Γιαννού, Ν. Ζεϊμπέκος, Κ. Καλαφάτης (Άφοβος), Μπαρίκας, Τζιεράκης, Ελευθεράκης, Κουνέλλας, Αντωνίου, Στ. Ξενάκης. Μπουρλούκος, Αφοι Μπαλλή, Φραγκούλης και Π. Πολιτάκης.
 Νοέμβριος: Δηλώνει συμμετοχή στο Γ΄ Πρωτάθλημα της «Δοκίμου» 1951-52 αλλά δεν κατέρχεται στους αγώνες.

Γ΄ Περίοδος (1955-1966)
 Επαναρχίζει τη δράση του με πρόεδρο το Σταύρο Γαλάνη:
 10.6.55: Θρίαμβος Νέας Ερυθραίας 6-0
 25.7.56: Μικρασιατικός-Πανερυθραϊκός 3-5 (3-4) στο πρώτο και ίσως τελευταίο αγώνα μεταξύ τους. Τα γκολ ( Πανερυθραϊκός: Τσαγκαράκης, Ι. Μαγγανάς, Κ. Δατσέρης, Π. Σταματελόπουλος, Ι. Αγουρίδας. Μικρασιατικός: Κουνέλας , Π Καριώτης , Β. Δαλακλής.
 21.2.59: Πανδιονυσιακός 1-3 ( Εγκαίνια γηπέδου Διονύσου
 4.8.58 : Παράδεισος 0-3 ( 0-1 ) .
 Οκτώβριος 59 ? Ιανουάριος 60 : Συμμετέχει στο μοναδικό έως σήμερα πρωτάθλημα ανεπίσημων ομάδων της Ν. Ερυθραίας και καταλαμβάνει αήττητος την 1η θέση. Τα αποτελέσματα :
 Ρίο 2-1 & 3-2
 Ατρόμητος 3-3 & 5-5
 Αστέρας 6-3 & 2-0
 Αετός 1-0 & 1-1
 Δόξα 8-2 & 2-0
 Για την ιστορία η κατάταξη των ομάδων
 1 Μικρασιατικός αγώνες 9 τέρματα 31-18 βαθμοί 26
 2 Ατρόμητος « « 9 « « 23-14 « « 24
 3 Ρίο « « 9 « « 23-13 « « 23
 4 Αετός « « 9 « « 20-14 « « 19
 5 Αστέρας « « 9 « « 14-25 « « 9
 6 Δάφνη « « 9 « « 10-42 « « 4
 Στις αρχές του 1961 τη προεδρεία αναλαμβάνει ο Γιώργος Βαλαλάκης και την Γενική Αρχηγία ο Παντελής Πολιτάκης, παλαιοί ποδοσφαιριστές και ο Μικρασιατικός υπό τη καθοδήγηση τους ισχυροποιείται:
 25-6-64 : Ολυμπιακός Μπογιατίου 4-2
 30-6-64 : Μάχη Μαραθώνος 1-1
 11-7-64 : ΑΟ Πηγής Μελισσίων 4-2
 15-7-64 : Πρωτέας Αναβύσσου 3-2 (0-2)
 1-10-64 : Παμπειραϊκός 2-4
 31-10-64 : ΑΠΟ Κουκακίου 1-2
 23-1-65 : Δόξα Δραπετσώνας 1-2
 9-9-65 : Ρεάλ Πατησίων 2-1
 11-10-65: Πανιώνιος Ν. Ιωνίας 2-1
 Τον Οκτώβριο 1966. Ο Πανερυθραϊκός ευρίσκεται σε αδυναμία διοικήσεως. Προ του κινδύνου διαλύσεως του έρχεται σε βοήθεια ο Μικρασιατικός ο οποίος συγχωνεύεται με αυτόν, προφέροντας ποδοσφαιριστές, παράγοντες ( Ο Γ. Βαλαλακής Αντιπρόεδρος και ο Π. Πολιτάκης Γενικός Αρχηγός του ΠΑΣ) καθώς και το ταμείο 5.652 δρχ. το οποίο παρέλαβε ο Ν. Καραφωτίου ως ταμίας του ΠΑΣ.
 Οι ποδοσφαιριστές της περιόδου 1955 ? 1956 :
 Γ. Βαλαλάκης, Π. Πολιτάκης, Π. Γάσπαρης, Κ. Φλωράκης, Ι Λούμπιας, Κ. Κοτζαμάνης, Π. Καριώτης, Κουνέλλας, Β. Δαλακλής, Α Κατσιανός, Γ. Ρήγας. Δ. Τσιμπινός , Λ. Κουτσομιχάλης, , Μινίτσος, Σαριγιώτης Α. και Θ. Καραμπάγιας, Τ. Γλυκουδάκης, Ε. Χατζηφωτίου, Κ. Μαρκομπότσαρης, Γιαπιτζόγλου, Γ. Ρηγούτσος , Δ. Χονδρος, Κ. Κακαβάς, Κ. Ελευθεράκης , Καραβασίλης, Δ. Πάλιος, Λ. Πιτέρης, Μπατζάκος. Ν. Βουρλιωτάκης, Α. Δισσάκιας, Τ. Κόναρης, Δ. Τζοανάκης ,Ν. Κυνηγαλάκης, Γ. Σιδέρης, Σ. Κούρτης , Ν. Αυλωνίτης, Γ. Μαραζιώτης, Γ. Σεβδαλής, Κ. Καραγιαννάκης και οι αδελφοί Κώστας (Πούποτας) Νίκος (Νικολαράκια) Ανδρέας, Σταύρος και Γιάννης Σαμιώτης.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ
 Ο Μικρασιατικός, γνήσιο Ερυθραιώτικο τέκνο το αγνό και άδολο αθλητικό πνεύμα, το οποίο σήμερα έχει καταντήσει απλό εμπόρευμα.
 Με συναδελφικούς στενούς δεσμούς μεταξύ των παικτών και των παραγόντων του, έμεινε μακριά από το αθλητικό κατεστημένο της εποχής του. Ουδέποτε αίτησε και ούτε έλαβε επιχορήγηση από τους τοπικούς και άλλους φορείς. Ακόμα και το τέλος του ήταν χρήσιμο και πολύτιμο στα αθλητικά δρώμενα της Νέας Ερυθραίας. Όλοι οι παλαιοί συμπαίκτες και οι φίλοι του θα τον θυμούνται και κυρίως την ψυχή της ομάδας Παντελή Πολιτάκη σαν μια νοσταλγική ανάμνηση της ιστορίας του τόπου μας.

Πανερυθραϊκος: Απολογισμός της χρονιάς που οδήγησε στην άνοδο στην 1η κατηγορία και μια ματιά στην ιστορία

.

Ο Πανερυθραϊκός την Κυριακή 22 Μαΐου στο κατάμεστο από φιλάθλους στάδιο «Φώτης Βαρδαξής» της Νέας Ερυθραίας ύστερα από συναρπαστικό αγώνα «μπαράζ» με την ομάδα του Γκυζιακού, που έληξε ισόπαλος 1-1 και λόγω καλύτερων αποτελεσμάτων (2-2 & 2-0) στους μεταξύ τους αγώνες στο πρωτάθλημα, ανήλθε στην Α΄ κατηγορία Αθηνών.
 Η παρούσα έρευνα αποτελεί αφιέρωμα για την άνοδό του και ταυτόχρονα σύντομη αναδρομή στην ιστορία του.

ΠΕΡΙΟΔΟΣ 2010-2011
 Η ομάδα στο πρωτάθλημα Β? κατηγορίας Ε.Π.Σ. Αθηνών τερμάτισε 2η με 18 νίκες, 7 ισοπαλίες, 3 ήττες, τέρματα 65-25 και 61 βαθμούς. Οι 28 αγώνες της εμφανίζονται αναλυτικά στον ακόλουθο πίνακα:
 
ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ
 Παρατίθεται δίπλα πίνακας με όλους τους αγώνες της περιόδου. Τα συγκεντρωτικά αποτελέσματα είναι:

ΟΙ ΠΑΙΚΤΕΣ ΠΟΥ ΑΓΩΝΙΣΤΗΚΑΝ
 Οι συμμετοχές των 27 συνολικά ποδοσφαιριστών, οι οποίοι αγωνίστηκαν στο πρωτάθλημα (σε παρένθεση οι συμμετοχές στην αρχική ενδεκάδα) ήρταν:
 Παπάζογλου 28(28), Βελαώρας 27(27), Σαξανίδης 26(26), Κοπάνι 26(24), Γλυνός 26(24), Λουκάς 25(24), Αγγελόπουλος 22(22), Γιαννόπουλος 21(20), Μπαξεβανάκης 20(17), Ματατζής 28(14), Κωνσταντίνου 14(13), Γκόνος 23(13), Μπαστέας 13(11), Παπαθανασίου 22(9), Κολέτσας 9(8), Ρούμπο 13(6), Λαζαρίδης 9(6), Μολφέσης 5(5), Γούλας 11(4), Χελιώτης 6(4), Χότζα 3(2), Γεωργαντάς 2(1), Μαϊκαντάς 1(1), Ίνκιμ 1(1), Παπαλορέντζος 3(0), Ταρλαχίδης 2(0), Σεβδαλής 1(0)

ΟΙ ΣΚΟΡΕΡΣ
 Τα 65 τέρματα επέτυχαν οι ποδοσφαιριστές: Παπάζογλου    24, Κοπάνι 10, Ματατζής 7, Βελαώρας 5, Ρούμπο 5, Γιαννόπουλος 4, Γλυνός 3, Λαζαρίδης 2, Λουκάς 2, Παπαθανασίου 1, Μπαστέας 1, Κολέτσας 1

ΟΙ ΠΡΟΠΟΝΗΤΕΣ
 1. Γιάννης Πολίτης: μέχρι τον 17ο αγώνα
 2. Αντώνης Τσιμπάκης: από τον 18ο μέχρι τέλους

ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΥΠΕΛΛΟ
 ΑΛΣΟΥΠΟΛΗ- ΠΑΝΕΡΥΘΡΑΪΚΟΣ: 0-3
 ΠΑΝΕΡΥΘΡΑΪΚΟΣ- ΚΡΟΝΟΣ ΑΘΗΝΩΝ: 5-0
 ΤΕΡΨΙΘΕΑ- ΠΑΝΕΡΥΘΡΑΪΚΟΣ: 2-1

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
 ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ 2010-2011
 Μόνη αήττητη ομάδα στους εντός έδρας αγώνες (μαζί με τον Γκυζιακό) από τις 46 και των 3 ομίλων της κατηγορίας με 10 νίκες και 4 ισοπαλίες και 33-6 τέρματα.
 2η καλύτερη επίθεση (ΜΟ: 2, 32 τέρματα) και άμυνα (ΜΟ: 089) του Ομίλου.
 Ο Παπάζογλου με τα 24 τέρματα που σημείωσε αναδείχθηκε 1ος σκόρερ και στους 3 ομίλους της κατηγορίας.
 Η νίκη με 7-0 (1-0) με την Κηφισιά 2010 είναι η μεγαλύτερη σε έκταση στο στάδιο της Νέας Ερυθραίας από κατασκευής του (1973).
 Πρόεδρος της ομάδας: Ο Τόνυ Αχαρονιάν.

ΚΑΙ ΜΙΑ ΣΥΝΤΟΜΗ
 ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ

1928: Ιδρύονται ο Γυμναστικός Σύλλογος «ΕΝΩΣΗ» και η «ΠΑΜΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ»
 1930: Η «ΠΑΜΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ» μετονομάζεται «ΕΡΜΗΣ»
 1937: Ο «ΕΡΜΗΣ» συμμετέχει για πρώτη φορά στο πρωτάθλημα Γ? κατηγορίας ΕΠΣΑ
 1938: Συνένωση του «ΕΡΜΗ» και της «ΕΝΩΣΗΣ» με νέα ονομασία ΠΑΝΕΡΥΘΡΑΪΚΟΣ Αθλητικός Σύλλογος (ΠΑΣ). Άνοδος στη Β? κατηγορία ΕΠΣΑ.
 1956-57: Ο ΠΑΝΕΡΥΘΡΑΪΚΟΣ για πρώτη φορά στην ιστορία του αναδεικνύεται πρωταθλητής και ανέρχεται στη Α2 κατηγορία Αθηνών.
 1966: Προσχωρεί στον ΠΑΝΕΡΥΘΡΑΪΚΟ η ανεξάρτητη ομάδα «ΑΟ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΟΣ» Ν. Ερυθραίας
 2000: Συνένωση του «ΠΑΝΕΡΥΘΡΑΪΚΟΥ» με τον ΑΟΚ Κηφισιάς με την ονομασία «ΕΝΩΣΗ ΕΡΥΘΡΑΙΑΣ ? ΚΗΦΙΣΙΑΣ»
 2007: Διάλυση της συνένωσης. Η ομάδα συνεχίζει την πορεία μέχρι σήμερα με την ονομασία «ΠΑΝΕΡΥΘΡΑΪΚΟΣ» ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ»

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
 Η ομάδα από ιδρύσεώς της είχε κατά καιρούς τις ακόλουθες έδρες:
 1937-1957: Ζηρίνειο
 1957-1960: Γήπεδο Πεύκης
 1960-1973: Ζηρίνειο
 1973-2000: Γήπεδο Νέας Ερυθραίας
 2000-2006: Ζηρίνειο
 2006-2011: Στάδιο «Φ. Βαρδαξής» Ν. Ερυθραίας
 -Συμμετέχει ανελλιπώς από το 1973 με 71 συνολικά συμμετοχές στα τοπικά πρωταθλήματα (εκτός περιόδου 41-44)
 -Στα 71 αυτά χρόνια αντιμετώπισε 222 ομάδες σε 2034 αγώνες με 762 νίκες 521 ισοπαλίες και 751 ήττες και 2968-2970 τέρματα.
 - Αγωνίστηκε 41 φορές στη Β? κατηγορία, 23 στην Α?, 4 στην Α2, 1 στην Α1 και 2 στη Γ? κατηγορίες.
 - Στο διάστημα αυτό είχε 9 ανόδους σε μεγαλύτερη κατηγορία και 8 υποβιβασμούς.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το 1937-8 η άνοδος είναι από τη Γ? κατηγορία στη Β? και οι υπόλοιπες από τη Β? στην Α? κατηγορία.
 Οι 6 ομάδες με τις οποίες αγωνίστηκε τις περισσότερες φορές ο ΠΑΝΕΡΥΘΡΑΪΚΟΣ σε αγώνες πρωταθλήματος είναι:
ΟΙ ΠΑΙΚΤΕΣ ΠΟΥ ΑΓΩΝΙΣΤΗΚΑΝ
 Οι συμμετοχές των 27 συνολικά ποδοσφαιριστών, οι οποίοι αγωνίστηκαν στο πρωτάθλημα (σε παρένθεση οι συμμετοχές στην αρχική ενδεκάδα) ήρταν:
 Παπάζογλου 28(28), Βελαώρας 27(27), Σαξανίδης 26(26), Κοπάνι 26(24), Γλυνός 26(24), Λουκάς 25(24), Αγγελόπουλος 22(22), Γιαννόπουλος 21(20), Μπαξεβανάκης 20(17), Ματατζής 28(14), Κωνσταντίνου 14(13), Γκόνος 23(13), Μπαστέας 13(11), Παπαθανασίου 22(9), Κολέτσας 9(8), Ρούμπο 13(6), Λαζαρίδης 9(6), Μολφέσης 5(5), Γούλας 11(4), Χελιώτης 6(4), Χότζα 3(2), Γεωργαντάς 2(1), Μαϊκαντάς 1(1), Ίνκιμ 1(1), Παπαλορέντζος 3(0), Ταρλαχίδης 2(0), Σεβδαλής 1(0)

ΟΙ ΣΚΟΡΕΡΣ
 Τα 65 τέρματα επέτυχαν οι ποδοσφαιριστές: Παπάζογλου    24, Κοπάνι 10, Ματατζής 7, Βελαώρας 5, Ρούμπο 5, Γιαννόπουλος 4, Γλυνός 3, Λαζαρίδης 2, Λουκάς 2, Παπαθανασίου 1, Μπαστέας 1, Κολέτσας 1

ΟΙ ΠΡΟΠΟΝΗΤΕΣ
 1. Γιάννης Πολίτης: μέχρι τον 17ο αγώνα
 2. Αντώνης Τσιμπάκης: από τον 18ο μέχρι τέλους

ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΥΠΕΛΛΟ
 ΑΛΣΟΥΠΟΛΗ- ΠΑΝΕΡΥΘΡΑΪΚΟΣ: 0-3
 ΠΑΝΕΡΥΘΡΑΪΚΟΣ- ΚΡΟΝΟΣ ΑΘΗΝΩΝ: 5-0
 ΤΕΡΨΙΘΕΑ- ΠΑΝΕΡΥΘΡΑΪΚΟΣ: 2-1
 ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
 ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ 2010-2011
 Μόνη αήττητη ομάδα στους εντός έδρας αγώνες (μαζί με τον Γκυζιακό) από τις 46 και των 3 ομίλων της κατηγορίας με 10 νίκες και 4 ισοπαλίες και 33-6 τέρματα.
 2η καλύτερη επίθεση (ΜΟ: 2, 32 τέρματα) και άμυνα (ΜΟ: 089) του Ομίλου.
 Ο Παπάζογλου με τα 24 τέρματα που σημείωσε αναδείχθηκε 1ος σκόρερ και στους 3 ομίλους της κατηγορίας.
 Η νίκη με 7-0 (1-0) με την Κηφισιά 2010 είναι η μεγαλύτερη σε έκταση στο στάδιο της Νέας Ερυθραίας από κατασκευής του (1973).
 Πρόεδρος της ομάδας: Ο Τόνυ Αχαρονιάν.

ΚΑΙ ΜΙΑ ΣΥΝΤΟΜΗ
 ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ

1928: Ιδρύονται ο Γυμναστικός Σύλλογος «ΕΝΩΣΗ» και η «ΠΑΜΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ»
 1930: Η «ΠΑΜΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ» μετονομάζεται «ΕΡΜΗΣ»
 1937: Ο «ΕΡΜΗΣ» συμμετέχει για πρώτη φορά στο πρωτάθλημα Γ? κατηγορίας ΕΠΣΑ
 1938: Συνένωση του «ΕΡΜΗ» και της «ΕΝΩΣΗΣ» με νέα ονομασία ΠΑΝΕΡΥΘΡΑΪΚΟΣ Αθλητικός Σύλλογος (ΠΑΣ). Άνοδος στη Β? κατηγορία ΕΠΣΑ.
 1956-57: Ο ΠΑΝΕΡΥΘΡΑΪΚΟΣ για πρώτη φορά στην ιστορία του αναδεικνύεται πρωταθλητής και ανέρχεται στη Α2 κατηγορία Αθηνών.
 1966: Προσχωρεί στον ΠΑΝΕΡΥΘΡΑΪΚΟ η ανεξάρτητη ομάδα «ΑΟ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΟΣ» Ν. Ερυθραίας
 2000: Συνένωση του «ΠΑΝΕΡΥΘΡΑΪΚΟΥ» με τον ΑΟΚ Κηφισιάς με την ονομασία «ΕΝΩΣΗ ΕΡΥΘΡΑΙΑΣ ? ΚΗΦΙΣΙΑΣ»
 2007: Διάλυση της συνένωσης. Η ομάδα συνεχίζει την πορεία μέχρι σήμερα με την ονομασία «ΠΑΝΕΡΥΘΡΑΪΚΟΣ» ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ»

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
 Η ομάδα από ιδρύσεώς της είχε κατά καιρούς τις ακόλουθες έδρες:
 1937-1957: Ζηρίνειο
 1957-1960: Γήπεδο Πεύκης
 1960-1973: Ζηρίνειο
 1973-2000: Γήπεδο Νέας Ερυθραίας
 2000-2006: Ζηρίνειο
 2006-2011: Στάδιο «Φ. Βαρδαξής» Ν. Ερυθραίας
 -Συμμετέχει ανελλιπώς από το 1973 με 71 συνολικά συμμετοχές στα τοπικά πρωταθλήματα (εκτός περιόδου 41-44)
 -Στα 71 αυτά χρόνια αντιμετώπισε 222 ομάδες σε 2034 αγώνες με 762 νίκες 521 ισοπαλίες και 751 ήττες και 2968-2970 τέρματα.
 - Αγωνίστηκε 41 φορές στη Β? κατηγορία, 23 στην Α?, 4 στην Α2, 1 στην Α1 και 2 στη Γ? κατηγορίες.
 - Στο διάστημα αυτό είχε 9 ανόδους σε μεγαλύτερη κατηγορία και 8 υποβιβασμούς.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το 1937-8 η άνοδος είναι από τη Γ? κατηγορία στη Β? και οι υπόλοιπες από τη Β? στην Α? κατηγορία.
 Οι 6 ομάδες με τις οποίες αγωνίστηκε τις περισσότερες φορές ο ΠΑΝΕΡΥΘΡΑΪΚΟΣ σε αγώνες πρωταθλήματος είναι:

ΕΠΙΛΟΓΟΣ
 Αυτή είναι συνοπτικά η ιστορία του Πανερυθραϊκού αναπόσπαστα δεμένη με εκείνη της Νέας Ερυθραίας. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι τα περισσότερα μέλη του τελευταίου Δημοτικού Συμβουλίου της υπήρξαν ποδοσφαιριστές του Συλλόγου (Γ. Μαραζιώτης ? Μ. Κούτας ? Δ. Ανδρεαδάκης ? Ε. Κύρλος ? Δ. Τζανετής ? Α. Μπιτσάνης ? Ι. Αγουρίδας ? Ν. Καραφωτίου και λόγω εντοπιότητας έστω και ο Φ. Δημάκης).

Σήμερα εξαιτίας του Καλλικράτη δεν υπάρχει πλέον επίσημα η ονομασία Νέα Ερυθραία, αλλά ο Πανερυθραϊκός συνεχώς παρών, ως σημείο αναφοράς θα μας τη θυμίζει πάντα.

Παρουσίαση του βιβλίου του Γιάννη Οικονόμου «Όταν ο παππούς γερνούσε κι εγώ μεγάλωνα»

 Γιώργος Κανελλόπουλος | 12/06/2009 |


Ο αντιδήμαρχος Νίκος Καραφωτίου που προλόγισε το βιβλίο, ο συγγραφέας Γιάννης Οικονόμου κια η πρόεδρος του Πνευματικού Κέντρου Μαρία Μενδωνίδου

Με την προτροπή του συγγραφέα να υλοποιηθεί στη Νέα Ερυθραία το υπέρτατο αγαθό του πολιτισμού, που είναι ο διάλογος και να ανακαλύψουν τις ρίζες τους οι Μικρασιάτες και οι «κληρονόμοι» τους, «πέρα από το 1922, αντλώντας από ακόμη βαθύτερα, πνευματικούς χυμούς μεγάλη αξίας», έγινε η παρουσίαση του βιβλίου του Γιάννη Οικονόμου «Όταν ο παππούς γερνούσε κι εγώ μεγάλωνα». Η αυλή του Πνευματικού Κέντρου στη βίλα Κώστα γέμισε από κόσμο την Πέμπτη 4 Ιουνίου, αλλά και από μνήμες τη παλιάς Ερυθραίας, όπως και από νότες ελληνικής φιλοσοφίας.
 Το βιβλιαράκι 44 σελίδων που εξέδωσε με δικά του έξοδα και διαθέτει δωρεάν ο Γιάννης Οικονόμου (Χαρχαλιάς) ή Χαρχαλογιάννης Β , όπως αρέσκεται να τον αποκαλούν και υπογράφει στην τελευταία του σελίδα, αποτελεί ένα φόρο τιμής, όχι μόνο στη μικρασιατική Ερυθραία, αλλά κυρίως στην ελληνικότητα που κουβάλησαν οι πρόσφυγες μαζί με τα λιγοστά υπάρχοντά τους, από την άλλη πλευρά του Αιγαίου. Ο λόγος προφανής, όπως τον αφηγείται μέσα στις σελίδες του βιβλίου του: ο παππούς γεννήθηκε στην Απείρανθο της Νάξου, απόγονος του Διονύσου και της Αριάδνης, κι ας έλεγε με καμάρι ότι είναι πρόσφυγας από τα Βουρλά της Μικράς Ασίας. Πάνω απ όλα ήταν Έλληνας, γι αυτό έζησε τη μοίρα του Έλληνα. Έζησε κι εκείνος την οδύσσειά του. Από την Απείρανθο στα Βουρλά, αιχμαλωσία στα βάθη της Τουρκίας και μετά στη Νέα Ερυθραία. Σίγουρα, η ιστορία αυτή έχει επαναληφθεί πολλές φορές. Το Αιγαίο, ως ανθρωπογεωγραφική περιοχή με ποικίλες επιρροές, αποτέλεσε ένα χωνευτήρι συνεχών πληθυσμιακών μετακινήσεων, κυρίως για οικονομικούς λόγους. Έτσι και ο παππούς του Γιάννη Οικονόμου, γνωστός με το παρατσούκλι Χαρχαλογιάννης, πρώτα μετανάστευσε από τη Νάξο στα Βουρλά της Μικράς Ασίας και μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του στη Νέα Ερυθραία, όταν ιδρύθηκε ο προσφυγικός συνοικισμός και μοιράστηκαν οι κλήροι, γύρω στα 1926-1928.
 Στο μαγαζί του, στην αγορά της Νέας Ερυθραίας που κρατάει εδώ και τρεις γενιές από πατέρα σε γιο, μεταξύ διαφόρων προϊόντων καθημερινής και οικιακής χρήσης, επάνω στον πάγκο φιγουράρει και κάτι που δεν είναι προς πώληση. Είναι οι ιστορίες της ζωής του, η παρακαταθήκη που του άφησε ο παππούς του για τις επόμενες γενιές. Αφορμή για τη συγγραφή αυτού του βιβλίου ήταν κατ αρχήν να διασωθούν οι ιστορίες του παππού, του μπάρμπα Γιάννη Χαρχαλιά. Μέσα από τις σελίδες του περνάνε οι εικόνες από τη ζωή στα Βουρλά της Μικράς Ασίας, το δράμα των προσφύγων και τα πρώτα χρόνια στη Νέα Ερυθραία. Ο Γιάννης Οικονόμου, όμως, δεν στέκεται μόνο εκεί. Θέλει να δείξει ότι οι ρίζες μας πάνε πολύ πιο πίσω αλλά και ότι τελικά τα παραμύθια είναι πραγματικά. Γι αυτό, άλλωστε, ξεκινάει με έναν πλατύτερο προβληματισμό, μιλάει για τον Καζαντζάκη, για τον Πλάτωνα, ακόμη και για τον Ντοστογιέφσκι, ο οποίος έλεγε: «Δεν μπορώ να φανταστώ τίποτα πιο φανταστικό από την πραγματικότητα».

Βιβλίο «αξία»
 Η πρόεδρος του Πνευματικού Κέντρου Μαρία Μενδωνίδου, προλογίζοντας τη βραδιά ανέφερε πως «το βιβλίο είναι δύναμη, είναι γνώση, είναι αξία και πόσο μάλλον όταν το βιβλίο αυτό έχει γραφεί από ένα συμπολίτη μας που βλέπουμε καθημερινά στη Νέα Ερυθραία. Ο πολιτισμός είναι ελπίδα και πρέπει να τον πλησιάζουμε». Η ίδια ευχαρίστησε ιδιαίτερα για ό,τι προσφέρει ο Γιάννης Οικονόμου στην πόλη του και θα συνεχίσει να προσφέρει για πολλά χρόνια. Η δήμαρχος Βασιλική Ταμβάκη που δεν παραβρέθηκε στην εκδήλωση λόγω έκτακτης υποχρέωσής της, έστειλε προσωπική επιστολή της προς το συγγραφέα, ευχαριστώντας τον «για τη μεγάλη συγγραφική προσφορά του στην ιστορία της Νέας Ερυθραίας».
 Ο αντιδήμαρχος Νίκος Καραφωτίου, που ανέλαβε να κάνει την παρουσίαση του βιβλίου, αναφέρθηκε αρχικά στις συγγραφικές προσπάθειες των πνευματικών ανθρώπων της πόλης και σε όσα βιβλία γράφτηκαν για τη Νέα Ερυθραία, δίνοντας έπειτα τα βιογραφικά στοιχεία του συγγραφέα, ξάδερφού του Γιάννη Οικονόμου. Όπως είπε μεταξύ άλλων: «Ο Γιάννης Οικονόμου βρέθηκε από μικρός στο μεροκάματο, ενώ ταυτόχρονα σπούδαζε στη μέση εμπορική σχολή στην Αθήνα. Τον απορρόφησε η οικογενειακή επιχείρηση, από τις λίγες εναπομείνασες στη Νέα Ερυθραία που πάει από πατέρα σε γιο και διατηρείται για τρεις γενιές. Στο διάστημα της εφηβείας και των μετεφηβικών του χρόνων παρουσίασε μια περίεργη για την εποχή εκείνη και τον τόπο που ζούσε, πνευματική αφύπνιση και ενδιαφέρον. Ως λαθραναγνώστης διάβασα τα πρώτα βιβλία του Καζαντζάκη από τη βιβλιοθήκη του. Μονίμως αθόρυβος και χαμηλού προφίλ στράφηκε προς τη φιλοσοφία. Μου είχε εμπιστευθεί το σκοπό του και την επιθυμία του, όσα μάζευε σε χειρόγραφα, να τα δημοσιεύσει. Το βιβλίο το δίνει ιδίοις εξόδοις και δεν περίμενα ότι θα με συγκινούσε τόσο πολύ. Λέει για τον παππού του και τη ζωή του, τον οποίο θυμόμαστε σαν σε όνειρο, μια κλασική μικρασιάτικη φιγούρα. Ο Γιάννης Οικονόμου μάς γυρίζει πίσω στο Μορτερό με τα πατητήρια και τα αμπέλια, όταν ήταν ένας τόπος ελκυστικός. Μας θυμίζει την πιάτσα και την αγορά της Νέας Ερυθραίας. Ψάχνοντας στο βιβλίο και ασχολούμενος με τα παρατσούκλια των Ερυθραιωτών, διαπίστωσα ότι το Χαρχαλιάς ως προσωνύμιο του προπάππου του παππού του, ο οποίος ήταν μεγάλος παράγοντας στην Απείρανθο της Νάξου, διεκδικεί το αρχαιότερο παρατσούκλι της Ερυθραίας».
 Ο συγγραφέας από την πλευρά του συστήθηκε ως «χρωματοπώλης της Νέας Ερυθραίας και με αυτόν τον τίτλο θα παραμείνω». Ο ίδιος δήλωσε ότι η σημερινή εκδήλωση δεν είναι για το βιβλίο του, αλλά η αφορμή «για να βρεθούμε, να συζητήσουμε και να έχουμε μια πνευματική επαφή. Το διαθέτω δωρεάν στη μνήμη των προγόνων μου, το παίρνετε και μορφώνετε γνώμη, όπως λέει και ο Πλάτων». Ο Γιάννης Οικονόμου έκανε μια σύντομη αναδρομή σε περιστατικά που τον οδήγησαν να ασχοληθεί με τη φιλοσοφία και την αρχαία ελληνική γραμματεία. «Το μεγαλύτερο δώρο που μου έδωσε η θεά τύχη ήταν τα βιβλία και το θέατρο», είπε ο ίδιος, αναφερόμενος στους πρώτους συγγραφείς που τον επηρέασαν στα νεανικά του χρόνια, τον Νίκο Καζαντζάκη και τον ποιητή της χριστιανικής δράσης, ανθρωπιστή Αλβέρτο Σβάιτσερ, αλλά και τι πρώτες παραστάσεις που παρακολούθησε, κατεβαίνοντας δειλά-δειλά ως νεαρός τα σκαλιά του Θεάτρου Τέχνης του Κάρολου Κουν. «Από εκεί έμαθα τους κορυφαίους θεατρικούς συγγραφείς, την αρχαία ελληνική τραγωδία, την κωμωδία του Αριστοφάνη, ενώ ο οίστρος είχε μπει για τα καλά στο μυαλό μου και διάβαζα συνέχεια τα βιβλία του Καζαντζάκη και του Αλβέρτου Σβάιτσερ. Αυτά ήταν τα δυο πανεπιστήμια της ζωής μου. Από τότε μέχρι σήμερα το βιβλίο έχει γίνει κάτι απαραίτητο για μένα», σημείωσε ο συγγραφέας και προέτρεψε το κοινό να δωρίζει στους νεώτερους βιβλία.
 Όσο για το διακαή του πόθο; «Αλλού έχουμε χάσει το θησαυρό μας και τον ψάχνουμε εκεί που χτυπούν οι προβολείς της τηλεόρασης, των εφημερίδων, των περιοδικών, των Μ.Μ.Ε. Δεν είμαστε μάζα, καθένας μας είναι άτομο κι έχει τις αξίες του. Ο πόθος μου είναι όλοι μαζί να προσπαθήσουμε στη σωστή κατεύθυνση να βρούμε το θησαυρό μας με εκδηλώσεις σαν τη σημερινή. Ο Πλάτων έλεγε ότι το υπέρτατο αγαθό του πολιτισμού είναι ο διάλογος. Από την άλλη πλευρά, οι ρίζες μας ως Μικρασιάτες δεν φτάνουν στο 1922, πάνε ακόμη βαθύτερα και αντλούν πνευματικούς χυμούς μεγάλης αξίας. Έχουμε παραμελήσει την κληρονομιά μας», υπογράμμισε ο Γιάννης Οικονόμου και κάλεσε στο βήμα για να πει δυο λόγια περί ελληνικής φιλοσοφίας, τον πνευματικό του φίλο, καθηγητή φιλοσοφίας κ. Μοσχονά. Μεταξύ όσων παρακολούθησαν την εκδήλωση, ήταν η οικογένεια, η  σύζυγος και τα παιδιά του Γιάννη Οικονόμου, εκπρόσωποι του πνευματικού κόσμου της πόλης μας, όπως ο φιλόλογος Αχιλλέας Κοντοστάθης, επικεφαλής δημοτικών παρατάξεων, όπως ο Γιάννης Τσαγκάρης από την Ενωτική Κίνηση Πολιτών και η Μαρίνα Πετούση από τη Δημοτική Αναγέννηση, αλλά και αρκετοί δημοτικοί σύμβουλοι της Νέας Ερυθραίας.

Οι 10 Eρυθραιώτες Mαραθωνοδρόμοι

Νίκος Καραφωτίου | 19/11/2010 | 

 

Την Κυριακή 31 Οκτωβρίου πραγματοποιήθηκε ο 28ος Μαραθώνιος κλασικής διαδρομής σε μνήμη του Γρηγόρη Λαμπράκη με τη συμμετοχή- ρεκόρ 12.500 αθλητών λόγω των 2.500 ετών από την ομώνυμη ιστορική μάχη. Με αφορμή το γεγονός αυτό, στο οποίο συμμετείχε και ο κάτοικος Νέας Ερυθραίας πρωθυπουργός της χώρας Γ. Α. Παπανδρέου, δημοσιεύεται το παρόν αφιέρωμα στην άγνωστη αλλά σημαντική διαχρονική παρουσία Ερυθραιωτών μαραθωνοδρόμων.
ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ

ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΟΘΟΝΗ ΓΙΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΜΕΓΕΘΟΣ

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΟΥΡΝΟΒΑΛΑΚΗΣ
(Σμύρνη 1905 ? Ν. Ερυθραία 1985)
Ο πρώτος Μαραθωνοδρόμος. Αγωνίζεται για πρώτη φορά και τελευταία φορά στις 30 Αυγούστου 1927 κάτω από πρωτόγνωρες αγωνιστικές συνθήκες:
Εκείνη την ημέρα πληροφορείται ότι στους διεθνείς αγώνες «ΑΒΕΡΩΦ» διεξάγεται και Μαραθώνιος 32 km στη διαδρομή: Στάδιο ? Πικέρμι (επιστροφή) ? Στάδιο. Επειδή δεν προλαβαίνει την εκκίνηση, ξεκινά από το Μαρούσι και τρέχοντας ξυπόλητος μέσα από χωράφια φθάνει στο Πικέρμι όταν έχουν ήδη περάσει το σημείο επιστροφής στην Αθήνα εννέα αθλητές. Τους ακολουθεί και αφού προσπερνά έξι δρομείς τερματίζει ακμαιότατος τέταρτος μπροστά σε 25.000 θεατές του Παναθηναϊκού Σταδίου. Αφού διαπιστώνεται ότι έτρεξε συνολικά 32 km θεωρείται έγκυρος και μάλιστα βραβεύεται από το Σπύρο Λούη. Επιστρέφει πεζός, αλλά καθοδόν επιβιβάζεται σε άμαξα που μεταφέρει αθλητές στο Μαρούσι. Από εκεί τρέχοντας γυρίζει στη Ν. Ερυθραία στο σπίτι του σήμερα Ν. Πλαστήρα 52.
ΣΠΥΡΟΣ ΓΙΑΓΚΑΖΗΣ
(Αλάτσατα 1915- Ν. Ερυθραία 1980)
Ο λαμπαδηδρόμος των Ολυμπιακών Αγώνων του 1936 του Α.Ο. Κηφισιάς. Αγωνίζεται πάντα ξυπόλητος. Έτρεξε τουλάχιστον σε τρεις Μαραθώνιους. Τον Ιούλιο του 1936 επιλέγεται λαμπαδηδρόμος στους Ολυμπιακούς του Βερολίνου. Η δάδα διατηρείται σήμερα ως οικογενειακό κειμήλιο. Είναι πρώτος νικητής του «Γύρος του Αμαρουσίου» το 1934 (12 km) και στους κοινοτικούς αγώνες Αττικής στη διαδρομή Μοσχάτο- Φάληρο- Στάδιο (13 km) το 1935.
Ύστερα από 50 χρόνια εμφανίζονται και πάλι Ερυθραιώτες μαραθωνοδρόμοι οι οποίοι κατά σειρά ηλικίας είναι:
ΑΡΗΣ (ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ) ΜΑΡΑΣ
(1946): Ο Αμπέμπε Μπικίλα της Ερυθραίας. Αθλητής του Απόλλωνα Δυτ. Αττικής
12 Μαραθώνιοι στην κλασική διαδρομή (42.195 m) συνεχώς από το 1998 μέχρι σήμερα.
5 Μαραθώνιοι σε διάφορες πόλεις της Ελλάδος
3 Μαραθώνιοι στην ιστορική διαδρομή (35 km) Μαραθώνας- Σταμάτα- Στάδιο
1 Ορεινός Μαραθώνιος Ολύμπου (44 km) to 2009 (7 ώρες 41?)
6 Υπέρ- Μαραθώνιοι: 4 στο «Γύρο Πάρου» (53 km) ? 2 στο «Σαρωνικό Δρόμου» (63 km)
1 Δρόμος Υπεραντοχής (Στάδιο Χαϊδαρίου- Επίδοση: 53 km). Ατομική Επίδοση: 3 ώρες 28? 53? στην κλασική διαδρομή (2009).
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΖΑΝΕΤΗΣ
(1959 ΑΟΚ): Ο λάτρης του Ολύμπου.
1 Μαραθώνιος στην κλασική διαδρομή το 1985 (3 ώρες 40?)
2 Ορεινοί Μαραθώνιοι Ολύμπου: 2008 (7 ώρες 44?) ? 2010 (7 ώρες 10?)
ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ
(1965) Η δύναμη της θέλησης.
4 Κλασικοί Μαραθώνιοι: 2006 (4 ώρες 8?) ? 2007 (3 ώρες 34?) ? 2008 (3 ώρες 23?) ? 2009 (3 ώρες 14?)
3 Ορεινοί Μαραθώνιοι Ολύμπου: 2008 (9 ώρες 10?) – 2009 (7 ώρες 58?) ? 2010 (7 ώρες 52?)
ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΡΑΣΧΟΣ
(1966): Ο εκκολαπτόμενος (Ανεξάρτητος)
3 Ημι-μαραθώνιοι: 2007 Αγίου Κοσμά (20 km) ? 2010 Ιωαννίνων (30 km) και Ναυπλίου (18 km)
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΕΛΑΧΡΟΙΝΟΣ
(1972): Ο Διεθνής κάτοχος του ρεκόρ Ν. Ερυθραίας του Α.Ο. Κηφισιάς
5 Διεθνείς Μαραθώνιοι: 2007 Παρίσι (2 ώρες 56?) ? 2007 Μιλάνο (2 ώρες 52?) ? 2008 Βιέννη (2 ώρες 55?) ? 2009 Μιλάνο (2 ώρες 48?) ? 2009 Φλωρεντία ( 2 ώρες 45? 11?) Ρεκόρ Ερυθραίας.
1 Μαραθώνιος Θεσσαλονίκης
ΤΑΚΗΣ ΒΛΑΧΟΣ
(1974): Ο Υπερ- μαραθωνοδρόμος (Ανεξάρτητος)
3 Κλασικοί Μαραθώνιοι: 2004 (3 ώρες 53?) ? 2005 (3 ώρες 35?) ? 2006 (3 ώρες 21?)
1 Ορεινός Μαραθώνιος Ολύμπου (40 km)
4 Υπερ- Μαραθώνιοι: «Κένταυρος» (Πήλιο 68 km) 9 ώρες 50? ? Παρθένου Δάσους (Παρανέστι 110 km) 15 ώρες 05? ? Ταϋγέτου 45 km (9 ώρες 58?).
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΕΩΡΓΑΝΤΙΔΗΣ
(1978): Ο εθελοντής διασώστης (Ανεξάρτητος)
3 δρόμοι 10 km (Στην κλασική διαδρομή: 2008, 2009, 2010)
2 δρόμοι 10 km (Στην κλασική διαδρομή): 2007 σε 43? 50?, 2008 σε 44? 05?.
1 Δρόμος Διάσωσης 2009 (15 km)
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΑΡΑΖΙΩΤΗΣ
(1986) Ο Βενιαμίν της παρέας (Ανεξάρτητος)
2 Κλασικοί Μαραθώνιοι: 2008 (3 ώρες 52?. 34?)- 2009 (3 ώρες 35?. 24?)
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Από τις προφορικές συνεντεύξεις των παιδιών των δύο αείμνηστων μαραθωνοδρόμων αλλά και των σημερινών, διαπιστώνεται η αγάπη, η αφοσίωση και το πάθος για το επίπονο αγώνισμα καθώς και το αγνό αθλητικό αλλά και πραγματικό ερασιτεχνικό πνεύμα το οποίο τους διακρίνει ιδιαίτερα.
Εξυπακούεται βέβαια ότι όλοι σχεδόν οι νεότεροι θα λάβουν μέρος στο Μαραθώνιο της 31ης Οκτωβρίου, καθώς επίσης ότι παρουσίασαν στο γράφοντα τα επίσημα πιστοποιητικά των επιδόσεών τους.
Και μία πρόταση: Δημιουργία με πρωτοβουλία του αρχαιότερου και εμπειρότερου Άρη Μάρα συλλόγου αθλητών μεγάλων αποστάσεων με την επωνυμία «Κ. Βουρνοβαλάκης ? Σ. Γιαγκάζης»

ΘΩΡΗΚΤΟ «Γ.ΑΒΕΡΩΦ» «Πλέω μεθ΄ ορμής ακαθέκτου εναντίον του εχθρού του Γένους»

 

Νίκος Καραφωτίου | 25/06/2010 | 

 

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΑΠΟΚΤΗΣΗΣ ΤΟΥ
Στην προσπάθεια ανασυγκρότησης του απαρχαιωμένου στόλου η κυβέρνηση Μαυρομιχάλη παραγγέλλει την απόκτηση του θωρηκτού- καταδρομικού, που κατασκευάζεται στα ναυπηγεία Ορλάντο του Λιβόρνο και προορίζεται για το πολεμικό ναυτικό της Ιταλίας, η οποία έχει ακυρώσει την παραγγελία. Ακολουθεί άμεση προκαταβολή του 1/3 της συνολικής αξίας του πλοίου (8.000.000 χρυσές ελληνικές δραχμές που προέρχονται από την εκτέλεση της ιδιόχειρης διαθήκης του Γεωργίου Αβέρωφ (Μέτσοβο 1818 ? Αλεξάνδρεια 1899), που ορίζει ότι το 20% της περιουσίας του διατίθεται για την ενίσχυση του Εθνικού Στόλου. Τα υπόλοιπα 2/3 της αξίας του (16.000.000) καταβλήθηκαν αργότερα από την κυβέρνηση Ελευθερίου Βενιζέλου.
ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΚΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ
Οκτώβριος 1908: Έναρξη ναυπήγησης.
12 Μαρτίου 1911: Καθέλκυση και παραλαβή του από το ελληνικό κράτος.
1 Σεπτεμβρίου 1912: Κατάπλους στον Φαληρικό όρμο και πανηγυρική υποδοχή του.
5 Οκτωβρίου 1912: Έναρξη Α? Βαλκανικού Πολέμου.
5 Οκτωβρίου 1912: Ο Στόλος με αρχηγό τον Υποναύαρχο Π. Κουντουριώτη και ναυαρχίδα το Γ. Αβέρωφ αποπλέει με προορισμό τα Δαρδανέλια. Προηγουμένως τελείται αγιασμός και ο παρών πρωθυπουργός Ελ. Βενιζέλος απευθυνόμενος στα πληρώματα διαγγέλλει: «Η Ελλάς δεν αναμένει από σας να αποθάνεται δι? αυτήν. Αυτό είναι εύκολον. Απαιτεί να νικήσετε.»
9 Οκτωβρίου 1911: Ο στόλος καταπλέει, καταλαμβάνει τη Λήμνο και εγκαθιστά προκεχωρημένο αγκυροβόλιο στον όρμο του Μούδρου.
Οκτώβριος 1912: Απελευθερώνονται: η Θάσος, (17-10), η Ίμβρος (18-10), ο Άγιος Ευστράτιος (18-10), η Σαμοθράκη (19-10), τα Ψαρά (22-10), η Τένεδος (24-10). Από εκεί ο Ναύαρχος Π. Κουντουρίωτης στέλνει σήμα στον αρχηγό του τουρκικού στόλου: «Καταλάβομεν Τένεδον. Σας αναμένομεν. Εάν στερείστε γαιανθράκων είμεθα προθυμότατοι να εφοδιάσωμεν υμάς δωρεάν.».
Νοέμβριος 1912: Απελευθερώνονται: Το Άγιον Όρος (2-11), η Μυτιλήνη (7-11), ύστερα από σκληρή μάχη, στην οποία λαμβάνει μέρος και το αποβατικό άγημα του Γ. Αβέρωφ με 550 ναύτες και η Χίος (11-11).
4 Δεκεμβρίου 1912: Η ΝΑΥΜΑΧΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΣ
Ώρα 08:00. Ο τουρκικός στόλος εξέρχεται των Στενών με νηοπομπή 5 θωρηκτών, 1 καταδρομικού και 3 αντιτορπιλικών.
Ώρα 09:00. Το «Γ. ΑΒΕΡΩΦ» επικεφαλής 3 θωρηκτών και 4 αντιτορπιλικών πλέει σε κατάσταση «πολεμικής εγέρσεως» εναντίον τους. Ο Ναύαρχος Π. Κουντουριώτης εκπέμπει προς τα πλοία του στόλου το ιστορικό σήμα: «Με τη βοήθεια του Θεού και τας ευχάς του βασιλέως μας και εν ονόματι του Δικαίου, πλέω μεθ? ορμής ακαθέκτου και με την πεποίθησιν της νίκης εναντίον του εχθρού του Γένους.»
Ώρα 09:35. Απόσταση των δύο στόλων 9.500 μέτρα. Το «Γ. ΑΒΕΡΩΦ» υψώνει τη σημαία «Ζ» (πλέω ανεξαρτήτως) κι εξορμά. Με μεγάλη ταχύτητα διαγράφει πορεία τόξου μπροστά από τον τουρκικό στόλο, τον εγκλωβίζει και αρχίζει αμέσως δραστικό πυρ εναντίον του από απόσταση μόνο 2.500 μέτρων.
Ώρα 09:50. Το «Χ. Μπαρμπαρόσα» αιφνιδιάζεται, κάνει μεταβολή και επιφέρει αταξία στο σχηματισμό των τουρκικών πλοίων, που έτσι δεν μπορούν να κάνουν χρήση πυρών.
Ώρα 09:55. Η ναυαρχίδα τους δέχεται σοβαρά πλήγματα στα πυροβόλα, το κατάστρωμα και στους λέβητες και υποχωρεί άτακτα ακολουθούμενη από τα υπόλοιπα πολεμικά.
Ώρα 10:00. Τα «Τουρκ- Ρεΐζ» και «Μετζιτιέ» καταδιωκόμενα, υφίστανται βλάβες από τα δραστικά πυρά του ελληνικού θωρηκτού.
Ώρα 10:19. Η κεκτημένη ταχύτητα του «Γ. ΑΒΕΡΩΦ» έχει ως αποτέλεσμα να δέχεται πυρά από τα παράκτια πυροβόλα και τελικά λίγο πριν την είσοδο των Στενών σταματά την καταδίωξη.
Απώλειες: Τούρκοι: 58 νεκροί, 90 τραυματίες
Έλληνες: 2 νεκροί και 5 τραυματίες από τους οποίους οι τρεις απέκρυψαν τα τραύματά τους για να μη μετατεθούν από το «Γ. ΑΒΕΡΩΦ».
5 Ιανουαρίου 1913:
Η ΝΑΥΜΑΧΙΑ ΤΗΣ ΛΗΜΝΟΥ
Ώρα 08:00. Ο τουρκικός στόλος εξέρχεται αιφνιδιαστικά των Στενών. Η ναυαρχίδα «Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσα» φέρει επηρμένο το τεράστιο λάβαρο του ομώνυμου τούρκου κουρσάρου. Οι κινήσεις του γίνονται αντιληπτές από ελληνικό ανιχνευτικό.
Ώρα 09:45. Το αντιτορπιλικό «Μετζιδιέ» προσεγγίζει το Μούδρο και αντικρίζει εξερχόμενο το «Γ. ΑΒΕΡΩΦ». Υποχωρεί κι εκπέμπει σήμα: «Αβέρωφ. Αβέρωφ. Αβέρωφ.»
Ώρα 11:45. Ο εχθρός ανακόπτει πορεία και οι στόλοι αρχίζουν πυρά από απόσταση 6.500 μέτρων.
Ώρα 10:30. Το σήμα του Π. Κουντουριώτη: «Σας εύχομαι να έχετε καλή ημέραν. Φανείτε λέοντες» . Το «Μετζιδιέ» δέχεται καίριο χτύπημα από το «ΨΑΡΑ». Τίθεται κι εκτός μάχης.
Ώρα 11:54. Οβίδα του «Γ. ΑΒΕΡΩΦ» πλήττει στο μέσον το «Χ. Μπαρμπαρόσα», του προξενεί σοβαρές βλάβες, ενώ το λάβαρο μαζί με τον ιστό του εξαφανίζονται στα νερά του Αιγαίου.
Ώρα 11:59. Το «Γ. ΑΒΕΡΩΦ» κτυπά εύστοχα και το θωρηκτό «Τουρκούτ- Ρεΐζ», το οποίο σοβαρά πληγωμένο παίρνει επικίνδυνη κλίση.
Ώρα 12:00. Ο τούρκος στόλαρχος εκπέμπει σήμα: «Επιστρέψατε ολοταχώς στα Στενά. Ο καθένας για τον εαυτό του». Ο εχθρός υποχωρεί εν αταξία, ενώ το «Γ. ΑΒΕΡΩΦ» τον καταδιώκει μόνο του.
Ώρα 12:20. Η τουρκική ναυαρχίδα δέχεται από την ελληνική και νέο πλήγμα, που καταστρέφει το δίδυμο πύργο των πυροβόλων του.
Ώρα 12:55. Ο τουρκικός στόλος εν διαλύσει εισέρχεται στα Στενά με αποχαιρετιστήρια βολή του «Γ. ΑΒΕΡΩΦ», που καταστρέφει το κατάστρωμα του Τουρκούτ.
Απώλειες: Χ. Μπαρμπαρόσα: 75 νεκροί και 130 τραυματίες
Μεσουδιέν: 45 νεκροί και 23 τραυματίες.
Τουρκούτ: 30 νεκροί και 17 τραυματίες.
«Γ. ΑΒΕΡΩΦ»: 7 τραυματίες και 1 νεκρός, ο οποίος θάφτηκε στη Λήμνο.
7 Ιανουαρίου 1913. Στην Τουρκία κηρύσσεται γενικό πένθος. Έκτοτε ο τουρκικός στόλος για πέντε χρόνια παραμένει μέχρι το τέλος του πολέμου (1918) αποκλεισμένος στα Στενά.
Ιανουάριος 1919: Το «Γ. ΑΒΕΡΩΦ» καταπλέει στην Κωνσταντινούπολη, αγκυροβολεί με φόντο την Αγία Σοφία και υψώνει την Ελληνική σημαία ως μία από τις νικήτριες δυνάμεις του Α? Παγκοσμίου Πολέμου. Ένοπλο άγημά του παρελαύνει στους δρόμους της Πόλης.
Μάιος 1919- Αύγουστος 1922: Μεταφέρει στρατεύματα, εφόδια και πυρομαχικά στη Μικρά Ασία.
8-19 Σεπτεμβρίου 1922: Βοηθάει στη μεταφορά στρατευμάτων και του ξεριζωμένου ελληνισμού της Μικράς Ασίας στα νησιά του Αιγαίου και τον Πειραιά.
11 Μαρτίου 1935: Μετά την αποτυχία στρατιωτικού κινήματος παραλαμβάνει από τη Σούδα τον Ελευθέριο Βενιζέλο και τον μεταφέρει στην Ιταλική τότε Κάσο, όπου ζητά πολιτικό άσυλο. Ένα έτος μετά πεθαίνει εξόριστος στη Γαλλία.
Μάιος 1937: Συμμετέχει στην Αγγλία στους εορτασμούς των 25 χρόνων ενθρόνισης του Γεωργίου του Ε?. Από τα 100 πλοία είναι το μόνο που ήταν εκεί και στη στέψη του το 1912.
18 Απριλίου 1941.: Το πλήρωμα αγνοεί τη διαταγή της κυβέρνησης για αυτοβύθισή του προκειμένου να αποφύγει την κατάληψή του από τους Γερμανούς.
23 Απριλίου 1941: Καταφεύγει στην Αλεξάνδρεια κι εντάσσεται στο Συμμαχικό Στόλο.
Ιούλιος 1941: Διαπλέοντας τη διώρυγα του Σουέζ αναλαμβάνει καθήκοντα νηοπομπών και χρησιμοποιείται επίσης ως πλωτή πυροβολαρχία.
19 Νοεμβρίου 1942: Επιστρέφει στο Πορτ- Σαιντ της Αιγύπτου.
13 Οκτωβρίου 1944: Πλέει στην ελεύθερη πλέον Ελλάδα.
18 Οκτωβρίου 1944: Καταπλέει στον Πόρο από όπου παραλαμβάνει τον πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου και το Υπουργικό Συμβούλιο και τον μεταφέρει στο Φάληρο για την απελευθέρωση των Αθηνών.
Αύγουστος 1945: Μεταφέρει την ελληνική πολιτική και στρατιωτική ηγεσία πανηγυρικά στη Ρόδο και επισφραγίζει την ένωση της Δωδεκανήσου με την Ελλάδα. Είναι το τελευταίο επιχειρησιακό του ταξίδι.
1945-1951: Παραμένει αγκυροβολημένο στο Κερατσίνι και λειτουργεί ως «θάλαμος επιχειρήσεων» του Στόλου.
1951: Ύστερα από 40 χρόνια το Ναυαρχικό Σήμα μεταφέρεται από το «Γ. ΑΒΕΡΩΦ» στο καταδρομικό «ΕΛΛΗ», νέα ναυαρχίδα του Στόλου.
1952: Παροπλίζεται στο ναύσταθμο Σαλαμίνος, ενώ ύστατη στιγμή ματαιώνεται η πώλησή του ως απλά σίδερα.
1957-1983: Μεταφέρεται και παραμένει στον Πόρο ξεχασμένο για 26 χρόνια.
1984-1985: Ρυμουλκείται στο Ναύσταθμο Σαλαμίνος, όπου αρχίζουν εργασίες αποκατάστασής του. Μέρος των δαπανών καλύπτονται και από την Κυπριακή Δημοκρατία, την οικογένεια Ι. Λάτση, το Ίδρυμα Ωνάση και άλλες δωρεές και εράνους.
1985-2010: Λειτουργεί ως Μουσείο στο Φαληρικό όρμο. Σήμερα δικαίως θεωρείται ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΜΝΗΜΕΙΟ.